Thyagaraja Vaibhavam

prahlAda prays for Lord’s Manifestation

1. IlAguna prahlAda svAmi
SrIman-nArada guruvu palikina
SrI vaikuNTha vRttAntam(a)ntayu
vinagAnE paravaSamuna

sarvamunnu SrI hari mayamai
tOci(y)uNDaga nAlugu dikkulu
kalaya(n)Ikshince inkA SrI hari
pratyakshamu kAlEd(a)ni

atyanta vyasan(A)krAntuDai pralApincu
mArgamb(e)TTul(a)nina

Adi telisina mATal(A) mauni telpagan-
(a)Dagina paritApam(a)dhikam(A)ye
vesan(A)gnicE cAla vEguc(u)NDaga mauni
vArtalu Ajya pravAham(A)ye

harini kAnani vahnin(A)rca lEk(u)NDaga
mauni palkulu pavamAnam(A)ye
tattaram(a)nducu tanuvu srukkucun(u)NDa
muni palku mOh(A)bdhi munagan(A)ye

kanulu teracina kUrcina kantu janaku
cAkacakyambu celaganga sAras(A)kshu
verri talak(e)kki nAmamul vE-vidhAla
tAnu tala pOsi palikenu tALa lEka

On hearing about all the happenings at SrI vaikuNTha, as told, in this manner, by SrIman nArada guru, as everything was appearing as SrI hari due to ecstasy, prahlAda svAmi, looked around confusedly on all four directions. As SrI hari had not yet manifested, he, becoming very worried, lamented thus.

Earlier, when that sage nArada informed about the happenings (at SrI vaikhuNTha), the misery, which was subdued, now increased.
While he was much grieving by the fire of sorrow, the words of the sage further inflamed it.
Instead of extinguishing the fire, caused by not seeing SrI hari, the words of the sage, further kindled it.
Being agitated, as his body was already shriveling, the words of the sage, (further) immersed him in the Ocean of delirium.

Whether he opened or closed his eyes, as the brilliance of the Lord was seen, becoming tipsy by the frenzy of the Lord, unable to bear, reflecting in his mind, he uttered names of the Lord in a thousand ways.

On hearing (vinagAnE) about all (antayu) the happenings (vrttAntamu) (vRttAntamantayu) at SrI vaikuNTha, as told (palikina), in this manner (IlAguna), by SrIman nArada guru (guruvu),
as everything (sarvamunnu) was (uNDaga) appearing (tOci) (tOciyuNDaga) as (mayamai) SrI hari, due to ecstasy (paravaSamuna), prahlAda svAmi, looked around (Ikshince) confusedly (kalaya) (kalayanIkshince) on all four (nAlugu) directions (dikkulu).
As (ani) SrI hari had not yet (inkA) manifested (pratyakshamu kAlEdu) (kAlEdani), he, becoming very (atyanta) worried (vyasana AkrAntuDai), lamented (pralApincu) thus (mArgambu eTTulu anina) (mArgambeTTulanina).

Earlier (Adi), when that (A) sage nArada (mauni) informed (telpaganu) about the happenings (mATalu) (mATalA) (at SrI vaikhuNTha), as known (telisina) by him, the misery (paritApamu), which was subdued (aDagina) (telpaganaDagina), now increased (adhikamu Aye) (paritApamadhikamAye).
While he was (uNDaga) much (cAla) grieving (vEgucu) (vEgucuNDaga) by the fire (agnicE) of sorrow (vesana) (vesanAgnicE), the words (vArtalu) of the sage (mauni) further inflamed (Ajya pravAhamu Aye) (pravAhamAye) (literally pouring of ghee) it.

Instead of (lEka uNDaga) (lEkuNDaga) extinguishing (Arca) the fire (vahnini) (vahninArca) caused by not seeing (kAnani) SrI hari (harini), the words (palkulu) of the sage (mauni), further kindled (pavamAnamu Aye) it (pavamAnamAye) (literally became wind).
Being agitated (tattaramu anducu) (tattaramanducu), as his body (tanuvu) was (uNDa) already shriveling (srukkucunu) (srukkucunuNDa), the words (palku) of the sage (muni), (further) immersed (munaganu Aye) him in the Ocean (abdhi) of delirium (mOha) (mOhAbdhi).

Whether he opened (teracina) or closed (kUrcina) (literally concentrate) his eyes (kanulu), as the brilliance (cAkacakyambu) of the Lord – father (janaku) of manmatha (kantu) - was seen (celaganga), becoming tipsy (talaku ekki) (talakekki) (literally going to head) by the frenzy (verri) of the Lord – Lotus (sArasa) Eyed (akshu) (sArasAkshu), unable (lEka) to bear (tALa), reflecting in his mind (tala pOsi), he (tAnu) uttered (palikenu) names (nAmamul) of the Lord in a thousand ways (vE vidhAla).

kRti ‘ennaga manasuku’ -

2. ivvidhambuna prahlAda svAmi
tiruga cintincunadi(y)eTTul(a)nina –

SrI vasudh(A)di nAtha sura sEvita divya pad(A)ravindayO
dEva bhavad-pad(A)mbujamu dikk(a)ni nA madilOna nammi nI
sEvaku tOsi loggi madi cinta(y)onarcina vADa gAna nA
bhAvam(e)ringi nIdu mukha pankaja munduga jUpavE hari

SrI dhara rAma candra muni cintita pAda sarOja SrI hari
mAdhava mAra kOTi nibha mangaLa dAyaka manju bhAshaNa
yOdhana vIra vIra vara yOgi hRd-Alaya nannu brOvavE
nAtha sur(O)ttam(A)kRtini nArada sannuta vEga jUpavE

IlAguna(n)ati cint(A)krAntuDai
karagucu palukuT(e)TTul(a)nina –

In this manner, prahlAda svAmi, again thought thus –

O Consort of lakshmI, bhU-dEvI and others! O Lord whose divine feet lotus are worshipped by celestials! O Lord! O Lord hari!
O Lord who carries lakshmI in His bosom! O Lord rAma candra! O Lord whose feet lotus are meditated by ascetics! O Lord SrI hari! O Lord who is like a million manmathas! O Bestower of Auspiciousness! O Sweet spoken! O Hero of battle! O Lord abiding in the hearts of heroes and blessed yOgis! O Lord extolled by sage nArada!

Am I not the one who, trusting Your feet lotus to be my refuge, meditated on You, setting aside my life for Your worship and subjugating myself to You?
Understanding my state of mind, please show me Your face lotus first.
Please protect me.
Please quickly show that excellent divine form.

In this manner, becoming very worried, prahlAda spoke movingly thus -

In this manner (ivvidhambuna), prahlAda svAmi, again (tiruga) thought (cintincunnadi) thus (eTTulu anina) (cintincunnadiyeTTulanina) –

O Consort (nAtha) of lakshmI (SrI), bhU-dEvI (vasudha) and others (Adi) (vasudhAdi)! O Lord whose divine (divya) feet (aravinda) lotus (pada) (padAravindayO) are worshipped (sEvita) by celestials (sura)!
O Lord (dEva)! Am I not (gAnA) the one who (vADa), trusting (nammi) in my (nA) mind (madilOna), Your (bhavad) feet (pada) lotus (ambujamu) (padAmbujamu) to be (ani) my refuge (dikku) (dikkani), meditated (madi cinta onarincina) (cintayonarincina) on You, by setting aside (tOsi) my life for Your (nI) worship (sEvaku) and subjugating (loggi) myself to You?
O Lord hari! Understanding (eringi) my (nA) state of mind (bhAvamu) (bhAvameringi), please show (jUpavE) me Your (nIdu) face (mukha) lotus (pankaja) first (munduga).

O Lord who carries (dhara) lakshmI (SrI) in His bosom! O Lord rAma candra! O Lord whose feet (pAda) lotus (sarOja) are meditated (cintita) by ascetics (muni)! O Lord SrI hari!
O Lord who is like (nibha) a million (kOTi) (literally a crore) manmathas (mAra)! O Bestower (dAyaka) of Auspiciousness (mangaLa)! O Sweet (manju) spoken (bhAshaNa)!
O Hero (vIra) of battle (yOdhana)! O Lord abiding (Alaya) in the hearts (hRt) (hRdAlaya) of heroes (vIra) and blessed (vara) yOgis! Please protect (brOvavE) me (nannu).
O Lord (nAtha) extolled (sannuta) by sage nArada! Please quickly (vEga) show (jUpavE) that excellent (uttama) divine (sura) form (AkRtini) (surOttamAkRtini).

In this manner (IlAguna), becoming very (ati) (IlAgunanati) worried (cinta AkrAntuDai) (cintAkrAntuDai), prahlAda spoke (palukTa) movingly (karagucu) thus (eTTulu anina) (palukuTeTTulanina) -

Variations –
loggi – sokki.

kRti ‘ETi janmamidi’ -

3. IlAguna anEka vidhambula
mora peTTinni SrI hari darSanamu
lEd(a)ni(y)ati cint(A)krAntuDai
palukunadi(y)eTTul(a)nina –

kari varaduni kana kOrucu
karagucu kannIru ninci kalaDO lEDO
hari haya brahm(A)dulakunu
hari(y)agapaDu vADu kADu(y)ani mUrchillen

ivvidhambuna prahlAduNDu
prapancam(a)ntayu maraci
mUrcha jendi(y)uNDu samayambuna –

In this manner, even after pleading in many different ways, as SrI hari did not manifest, becoming very worried, prahlAda spoke thus –

Desiring to see the Lord, pitiably, filled with tears, doubting whether He is there or not, and as Lord hari is not the One who could be grasped even by indra, brahmA and others, he fainted.

At this time, when prahlAda, forgetting the whole Universe, remains fainted thus -

In this manner (IlAguna), even after pleading (mora peTTinni) in many (anEka) different ways (vidhambula), as (ani) SrI hari did not (lEdu) manifest (darSanamu), becoming very (ati) (lEdaniyati) worried (cinta AkrAntuDai) (cintAkrAntuDai), prahlAda spoke (palukunadi) thus (eTTulu anina) (palukunadiyeTTulanina) –

Desiring (kOrucu) to see (kana) the Lord – bestower of boons (varaduni) to gajEndra (kari), pitiably (karagucu), filled (ninci) with tears (kannIru), doubting whether He is there (kalaDO) or not (lEDO), and as (ani) Lord hari is not the One (vADu kADu) (kADuyani) who could be grasped (agapaDu) (hariyagapaDu) even by indra (hari haya), brahmA and others (Adulakunu) (brahmAdulakunu), he fainted (mUrchillen).

At this time (samayambuna), when prahlAda (prahlAduNDu), forgetting (maraci) the whole (antayu) Universe (prapancamu) (prapancamantayu), remains (uNDu) fainted (mUrcha jendi) (jendiyuNDu) thus (ivvidhambuna) -

Variations –
hari haya - hari hara.

Lord SrI hari Proceeds to see prahlAda

4. aNu rENuvula(y)andu(n)acalambul(a)ndu(n)-
aNagi celagucun(u)NDu(n)Adi dEvuNDu
Ad(y)anta rahituNDu(n)amaluNDu vEda
vEdyuNDu nija bhakta vesanambu telisi

pongAru jaladhilO pondugA naDuma
bangAru cavikelO bAgugAn(u)NDu
SRngAri lakshmini SrI hari maraci
rangaina vastrambu rApADagAnu

mANikya mayamagu makuTambu kadalan-
(A)Ni mutyapu sarul(a)siyADa migula
cinna mOmuna ciru camaTal(U)ranga
pannIru gandhambu parimaLimpanga

vasudhapai pavvaLinci vADi(y)unn(a)TTi
asura putruni centak(A) kshaNambunanu
atyanta prEmatO(n)ankam(a)nd(u)nca
satyavantuni jUDa Sauri tA veDalen

IlAguna(n)akhil(A)NDa kOTi
brahm(A)NDa nAyakuNDu
SrIman-nArAyaNuNDu atyanta
kRpALuNDai SrI vaikuNThamun(u)NDi
vEncEyu vaibhavam(e)TTul(a)nina –

SrI vanitA manaH kumuda
SIta-karuND(a)ti mOda yuktuNDai
pAvana mUrti tAn(a)sura bAluni
bhAvam(e)ringi vEgamE

bhAvaja kOTi kOTla nija bhAsuram-
(e)llanu kODa jUpucun
I vasudhA talambunakun-
(I)SvaruD(E)gu vidhambu jUDarE

SrImad-anEk(A)NDamulanu prEmanu
kApADu harini prItiyutODan
nAm(A)mRta pAnambula nEmamutO
jEsukoncu nErpuna kanarE

Lord SrI hari, the Lord who is the source of everything, who shines within the smallest sand particle and in mountains, who is without beginning and end, who is pure, the real knower of vEdas, the Lord Sauri,
understanding the sorrow of prahlAda, the true devotee,
forgetting the beautiful lakshmI who remains nicely in the befitting central golden chamber in the brimming ocean,
as His colourful clothes rustle, as His diamond crown shakes, as the necklaces of best pearls in His chest sway, as light perspiration trickles in His small face, to the wafting of sandal paste mixed with rose water,
proceeded that moment, with intense love, near the son of asura, who, lying on the ground, was shriveled,
in order to see that truthful prahlAda and to seat him in His lap.

In this manner, with such a grandeur, Lord SrIman nArAyaNa, the Overlord of the sprawling Universe consisting of all the millions of Universes, becoming very merciful, proceeds from SrI vaikuNTha.

Behold the manner in which Lord SrI hari - who blossoms the mind lily of lakshmI, the Holy Figure, the Overlord,
putting to shame entire innate glow of millions and millions of manmathas,
understanding the mental state of the son of asura,
proceeds to the surface of this Earth with great pleasure.

Behold Lord SrImad hari, who lovingly protects many Universes, drinking His name-nectar affectionately and with restraint of mind, and with due diligence.

Lord SrI hari,
the Lord (dEvuNDu) who is the source (Adi) of everything,
who shines (celagucunu uNDu) (celagucunuNDunAdi) within (andu aNagi ) the smallest (aNu) sand particle (rENuvula) and in (andu) mountains (acalambula) (rENuvulayandunacalambulandunaNagi),
who is without (rahituNDu) beginning (Adi) and end (anta) (Adyanta),
who is pure (amaluNDu) (rahituNDamaluNDu),
the real knower (vEdyuNDu) of vEdas,
the Lord Sauri (literally one belonging to the dynasty of sUra)

understanding (telisi) the sorrow (vesanambu) of prahlAda, the true (nija) devotee (bhakta),
forgetting (maraci) the beautiful (SRngAri) lakshmI (lakshmini) who remains (uNDu) nicely (bAgugAnu) (bAgugAnuNDu) in the befitting (pondugA) central (naDuma) golden (bangAru) chamber (cavikelO) in the brimming (pongAru) ocean (jaladhilO),
as His colourful (rangaina) clothes (vastrambu) rustle (rApADaganu),
as His diamond (mANikya mayamagu) crown (makuTambu) shakes (kadala),
as the necklaces (sarulu) of best (ANi) (kadalanANi) pearls (mutyapu) in His chest sway (asiyADa) (sarulasiyADa),
as light (ciru) perspiration (camaTalu) trickles (Uranga) (camaTalUranga) in His small (cinna) face (mOmuna),
to the wafting (parimaLimpanga) of sandal paste (gandhambu) mixed with rose water (pannIru),

He (tA), proceeded (veDalen) that (A) moment (kshaNambunanu), with intense (atyanta) love (prEmatOnu), near (centaku) (centakA) the son (putruni) of asura, who (aTTi), lying (pavvaLinci) on the ground (vasudhapai), was (unna) shriveled (vADi) (vADiyunnaTTi),
in order to see (jUDa) that truthful (satyavantuni) prahlAda and to seat (unca) him in (andu) His lap (ankamu) (prEmatOnankamandunca).

In this manner (ilAguna), with such (eTTulu anina) a grandeur (vaibhavamu) (vaibhavameTTulanina), Lord SrIman nArAyaNa (nArAyaNuNDu), the Overlord (nAyakuNDu) of the sprawling (brahma) Universe (aNDa) (brahmANda) consisting of all (akhila) the millions (kOTi) of Universes (aNDa) (IlAgunanakhilANDa), becoming very (atyanta) merciful (kRpALuNDai), proceeds (vEncEyu) from (uNDi) SrI vaikuNTha (vaikuNThamunuNDi).

Behold (jUDarE) the manner (vidhambu) in which He (tAnu) - Lord SrI hari -
Moon – one who cools (SIta-karuNDu) – who blossoms the mind (manaH) lily (kumuda) of lakshmI (SrI vanitA) (literally Lady lakshmI),
the Holy (pAvana) Figure (mUrti),
the Overlord (ISvaruDu),

putting to shame (kODa jUpucun) entire (ellanu) innate (nija) glow (bhAsuramu) (bhAsuramellanu) of millions and millions (kOTi kOTla) of manmathas (bhAvaja),

understanding (eringi) the mental state (bhAvamu) (bhAvameringi) of the son (bAluni) of asura (tAnasura),
proceeds (Egu) to the surface (talambunakunu) (talambunakunISvaruDEgu) of this (I) Earth (vasudhA) with (yuktuNDai) great (ati) (karuNDati) pleasure (mOda).

Behold (kanarE) Lord SrImad hari (harini), who lovingly (prEmanu) protects (kApADu) many (anEka) Universes (aNDamulanu) (anEkANDamulanu),
drinking (pAnambula jEsukoncu) His name (nAma) nectar (amRta) (nAmAmRta) affectionately (prItiyutODan) and with restraint of mind (nEmamutO), and with due diligence (nErpuna).

kRti ‘entanucu varNintunE’ -

Lord Consoles prahlAda

5. IlAguna SrI hari atyanta dayatO vEncEyu
samayambuna prahlAduni jUci
palikinadi(y)eTTul(a)nina –

puDami celi magaDu tALaka
kaDu vaDigA naDaci vacci karuNA yutuDai
jaDiyagum(a)ni prahlAduni
uDu pati mukhuD(a)pramEyuD(u)ramula jErcen

ivvidhambunan(a)Dali baDali hari guNamula
pADi vADi mEnu cikki sokki sOli(y)unna
prahlAda svAmi nis-sanguDaina SrI ranga nAthuni
Subh(A)nga sangatamu cEta mUrcha telisi
tana(y)antarangamuna yOcincunadi(y)eTTul(a)nina –

In this manner, while Lord SrI hari, coming with intense mercy, says thus looking at prahlAda –

Lord SrI hari – Consort of bhU-dEvi – the Moon Faced Lord, the Immeasurable One - impatiently came, walking very fast, with compassion, and saying ‘Fear Not’, embraced him.

In this manner, prahlAda svAmi, whose body was shriveled, emaciated and fainted due to weariness of (continuous) singing of praises of Lord hari, because of touch of Auspicious limbs of, ever unattached, Lord SrI ranga nAtha, recovering senses, thinks thus in his mind -

In this manner (IlAguna), while (samayambuna) Lord SrI hari, coming (vEncEyu), with intense (atyanta) mercy (dayatO), says (palikinadi) thus (eTTulu anina) (palikinadiyeTTulanina) looking at (jUci) prahlAda (prahlAduni) –

Lord SrI hari – Consort (magaDu) of bhU-dEvi (puDami celi) – impatiently (tALaka), coming (vacci), walking (naDaci) very (kaDu) fast (vaDigA), with (yutuDai) compassion (karuNA), saying (ani) ‘Fear Not (jaDiyagumu) (jaDiyagumani)’, the Moon – Lord (pati) of Stars (uDu) – Faced (mukhuDu) Lord, the Immeasurable One (apramEyuDu) embraced (uramula jErcen) (mukhuDapramEyuDuramula) him.

In this manner (ivvidhambunanu), prahlAda svAmi, whose body (mEnu) was (unna) shriveled (vADi), emaciated (cikki) and fainted (sokki sOli) (sOliyunna) due to weariness (aDali baDali) (ivvidhambunanaDali) of (continuous) singing (pADi) of praises (guNamula) (literally qualities) of Lord hari,
because of (cEta) touch (sangatamu) (literally association) of Auspicious (Subha) limbs (anga) (SubhAnga) of, ever unattached (nis-sanguDaina), Lord SrI ranga nAtha (nAthuni), recovering senses (mUrcha telisi),
thinks (yOcincunadi) thus (eTTulu anina) (yOcincunadiyeTTulanina) in his (tana) mind (antarangamuna) (tanayantarangamuna) -

6. SrI lakshmik(ai)nanu cikkani(y)ankambu
hariyu bhaktunak(i)cci(y)Adarince
nA sukhambula cEta(n)Artul(e)llayu dIre
nEDu bhAgyamb(a)ni encukonucu

kaDu dIrgha bAhuni kamal(A)yat(A)kshuni
kamanIya vadanuni kanukonanga
AScaryam(o)ka vanka harshambu(n)oka vanka
kaDu bhayamb(o)ka vanka kalgagAnu

inta saukhyambu(l)eTu galgen(i)puDu tanaku
cintacE kundi mUrchillu citta bhramamO
svAntam(a)nd(A)na konnaTTi svapnam(E)mO
anucu prahlAduD(I) ritin(A)Dukonenu

‘Lord hari showed regard by giving, to a devotee, His lap which not attainable even for SrI lakshmi. Because of this comfort all my griefs are over. Today is very fortunate’.
Because of seeing the Lord who has - very long hands – long lotus eyes and lovable face, he experienced wonder on one side, joy on another side, and great fear on yet another side.
Pondering as to ‘how this much comfort has been attained by me now’, prahlAda spoke thus – ‘is it mental delirium due to fainting being dejected by worry, or is it a dream that has hold over mind’?

Lord hari (hariyu) showed regard (Adarince) by giving (icci) to a devotee (bhaktuniki) (bhaktunikicciyAdarince) His lap (ankambu) which not attainable (cikkani) (cikkaniyankambu) even for (ainanu) SrI lakshmi (lakshmiki) (lakshmikainanu).
Because of (cEta) this comfort (sukhambula) all (ellayu) my (nA) griefs (Artulu) (cEtanArtulellayu) are over (dIre).

Thinking (encukoncu) that (ani) today (nEDu) is very fortunate (bhAgyambu) (bhAgyambani),
because of seeing (kanukonanga) the Lord who has - very (kaDu) long (dIrgha) hands (bAhuni) – long (Ayata) lotus (kamala) eyes (akshuni) (kamalAyatAkshuni) and lovable (kamanIya) face (vadanuni),
as he experienced (kalgagAnu) wonder (AScaryamu) on one (oka) side (vanka) (AScaryamoka), joy (harshambu) on another (oka) (harshambunoka) side (vanka), and great (kaDu) fear (bhayambu) on yet another (oka) (bhayamboka) side (vanka),
pondering as to (anucu) how (eTu) this much (inta) comfort (saukhyambu) (saukhyambuleTu) has been attained (galgenu) by me (tanaku) now (ipuDu) (galgenipuDu), prahlAda (prahlAduDu) spoke (ADukonenu) thus (I rItini) (prahlAduDI) (rItinADukonenu) -
is it mental (citta) delirium (bhramamO) due to fainting (mUrchillu) being dejected (kundi) by worry (cintacE)? or
is it (EmO) a dream (svapnamu) (svapnamEmO) that (aTTi) has hold (Ana konna) (konnaTTi) over (andu) the mind (svAntamu) (svAntamandAna)?

7. iTu vale palki prahlAduNDu(y)Elan(i)TTi
bhramala jendinAn(a)ni sAkshAtkarincina
SrI harini nEtr(A)nandamuga sEvinci
niccayincunad(e)TTul(a)nina –

idigO SrI hari vAridhi idigO bhUm(y)antariksha idigO
idigO rikkal idigO svapnamu kAd(i)di idigO
nanu kaugilincen(i)dE dhanyuNDan

Having spoken thus, wondering ‘why I attained such a delirium’, prahlAda, joyously worshipping Lord SrI hari, who is present, determines thus –

‘Here is Lord SrI hari! Here is Lord of Ocean! Here is Earth and there is Sky! These are stars! This is not a dream! Here, the Lord is embracing me. I am indeed fortunate!’

Having spoken (palki) thus (iTu vale), wondering (ani) why (Elanu) I attained (jendinAnu) (jendinAnani) such (iTTi) a delirium (bhramala),
prahlAda (prahlAduNDu) (prahlAduNDuyElaniTTi), worshipping (sEvinci), to the joy (Anandamuga) of his eyes (nEtra) (nEtrAnandamuga), Lord SrI hari (harini) who is present (sAkshAtkarincina), determines (niccayincunadi) thus (eTTulu anina) (niccayincunadeTTulanina) –

Here (idigO) is Lord SrI hari! Here (idigO) is Lord of Ocean (vAridhi)! Here (idigO) is Earth (bhUmi) and there is sky (antariksha) (bhUmyantariksha)! Here (idigo) are stars (rikkal)! This (idi) is not (kAdu) (kAdidi) a dream (svapnamu)! Here (idigO), the Lord is embracing (kaugilincenu) me (nanu). I am indeed (idE) (kaugilincenidE) fortunate (dhanyuDan)!

8. ivvidhambuna niScayinci tana manambuna
kOruc(u)nna mahA bhAgyambu kona sAgen(a)nucu
brahm(A)nanda jaladhilO(n)Olal(A)Ducu
paravaSuNDai(y)unna vivaram(e)TTul(a)nina –

hari(y)anka tara saukhyam(a)nubhavincuTa cEta
pUrNuDai(y)I bAhya bOdha lEka
vismayambula valena vikasimpa kannulu
harshambu paTTaga(y)aTTE kUrci

Ananda mUrchacE(n)anta(y)intani lEka
Ad(y)anta rahituni harini jUDa
citta shaT-caraNambu SrI mAdhava mukh(A)bja
mAdhuryamula cEta malayuc(u)NDa

tanuvu sarv(O)nnatambaina dasanu kUDa
doraka rAn(a)TTi bhAgyambu doriken(a)naga
buddhi(y)Ananda paravaSambunanu tagala
asura putruNDu aparAdham(a)nucu mrokken

antaTa prahlAduNDu digguna lEci
jagan-mOhan(A)kAruni jagat-guruni
Sankha cakra SArnga nandaka gadhA
panc(A)yudha dharuni SaraN(A)gata sulabhuni

puNDarIk(A)yat(A)kshuni purANa purushuni
nava ratna khacita kuNDala dIpita
sundara gaNDa sthaluni nArAyaNuni
sakala dik-pAla makuTa nIrAjita pad(A)ravinduni

sArvabhaumuni SrI vats(A)nkita vaksha sthaluni
sItA mOhana vigrahuni AjAnu catur-bAhuni
ananta garuDa vishvaksEn(A)di saparivAruni
Ad(y)anta rahituni navya pIt(A)mbara dhAruni

nata jan(A)rti haruni avyAja kRpA sAgaruni
acyutuni anir-vAcya caritruni akhil(A)NDa kOTi
brahm(A)NDa nAyakuND(a)gu SrIman nArAyaNa
mUrtini sEvinci stOtrambu sEyu mArgamb(e)TTul(a)nina –

Having determined thus, feeling that ‘I have been able to attain that greatest fortune which I have been aspiring for in my mind’, this is how prahlAda is in a state of ecstasy, sporting in the Ocean of Supreme bliss.

Experiencing the comfort of the lap of Lord SrI hari, he became accomplished and remained without consciousness of external World.
Due to wonderment, he disliked even the joy of opening eyes and continued to meditate on the Lord.
While being in rapturous stupor, he beheld Lord SrI hari endlessly.
Tasting the sweetness of the face lotus of SrI mAdhava, his mind-bee, remained astounded.

His body having reached the most excellent state, he felt that such an unattainable fortune has been attained.
While his intellect was experiencing the ecstasy of joy, prahlAda, considering it to be an offence (to lie in the Lord’s lap), he saluted Him.

Afterwards, prahlAda, suddenly getting up (from Lord’s lap), thus worshipped and extolled SrIman nArAyaNa mUrti –
whose form bewilders the Universe, the Lord of Universe,
wielder of five weapons – Conch, discus, bow SArnga, sword nandaka and mace,
who is easily accessible to those who have sought His refuge,
who is large lotus eyed,
the Ancient Lord,
whose beautiful cheeks are illumined by precious stones studded kuNDalas,
Lord nArAyaNa,
whose feet lotus are illumined by the crowns of Lords of Directions (when they bow at His feet),
the unquestioned ruler of the Universe,
whose chest bears ‘SrI vatsa’ mark,
the form that fascinates sItA,
whose four hands reach knees,
who has the holy entourage of SEsha, garuDa, vishvaksEna and others,
who is without beginning or end,
who wears the much lauded pItAmbara,
who relieves the distress of those who supplicate,
who is motiveless Ocean of Mercy,
Lord acyuta,
whose exploits are beyond words, and
who is the Overlord of the sprawling Universe consisting of entire millions of universes.

Having determined (niScayinci) thus (ivvidhambuna), feeling that (anucu) I have been able to attain (kona sAgenu) sAgenanucu) that greatest (mAhA) fortune (bhAgyambu) which I have been (unna) aspiring for (kOrucu) (kOrucunna) in my (tana) mind (manambuna),
this is (eTTulu anina) how (vivaramu) (vivarameTTulanina) prahlAda is (unna) in a state of ecstasy (paravaSuNDai) (paravaSuNDaiyunna), sporting (Olalu ADucu) in the Ocean (jaladhilO) (jaladhilOnOlalADucu) of Supreme bliss (brahma Ananda) (brahmAnanda).

Because of (cEta) experiencing (anubhavincuTa) the comfort (saukhyamu) (saukhyamanubhavincuTa) of the lap (anka tara) of Lord SrI hari, becoming accomplished (pUrNuDai) and being without (lEka) consciousness (bOdha) of this (I) (pUrNuDaiyI) external (bAhya) World,
because of (valena) wonderment (vismayambula), disliking (paTTaga) even the joy (harshambu) of opening (vikasimpa) eyes (kannulu) and still (aTTE) (paTTagayaTTE) meditating (kUrci) on the Lord,

because of (cE) rapturous (Ananda) stupor (mUrcha), beholding (jUDa) Lord SrI hari (harini) – One who is without (rahituni) beginning (Adi) or end (anta) (Adyanta), endlessly (anta intani lEka) (mUrchacEnantayintani),
because of (cEta) the sweetness (mAdhuryamula) of the face (mukha) lotus (abja) (mukhAbja) of SrI mAdhava, as the mind (citta) bee (shaT-caraNambu) (literally six-legged), being (uNDa) astounded (malayucu) (malayucuNDa),

the body (tanuvu), having reached (kUDa) the most (sarva) excellent (unnatambaina) (sarvOnnatambaina) state (dasanu), feeling (anaga) that such (aTTi) an unattainable (doraka rAni) (rAnaTTi) fortune (bhAgyambu) has been attained (dorikenu) (dorikenanga),
as the intellect (buddhi) was trapped (tagala) in the ecstasy (paravaSambuna) of joy (Ananda) (buddhiyAnanda),
the son (putruNDu) of asura, considering it to be (anucu) an offence (aparAdhamu) (aparAdhamanucu), prahlAda saluted (mrokken) the Lord.

Afterwards (antaTa), prahlAda (prahlAduNDu), suddenly (digguna) getting up (lEci) (from Lord’s lap), thus (mArgambu eTTulu anina) (mArgambeTTulanina) worshipped (sEvinci) and extolled (stOtrambu sEyu) SrIman nArAyaNa mUrti (mUrtini) –
whose form (AkAruni) bewilders (mOhana) the Universe (jagat) (jagan-mOhanAkAruni),
the Lord (guruni) (literally venerable) of Universe (jagat),
wielder (dharuni) of five (panca) weapons (Ayudha) (pancAyudha) – Conch (Sankha), discus (cakra), bow SArnga, sword nandaka and mace (gadhA),
who is easily accessible (sulabhuni) to those who have sought (Agata) His refuge (SaraNu) (SaraNAgata),
who is large (Ayata) (literally elongated) lotus (puNDarIka) eyed (akshuni) (puNDarIkAyatAkshuni),
the Ancient (purANa) Lord (purushuni),
whose beautiful (sundara) cheeks (gaNDa sthala) are illumined (dIpita) by precious stones (nava ratna) studded (khacita) kuNDalas,
Lord nArAyaNa (nArAyaNuni),
whose feet (pada) lotus (aravinduni) (padAravinduni) are illumined (nIrAjita) by the crowns (makuTa) of all (sakala) Lords (pAla) of Directions (dik) (when they bow at His feet),
the unquestioned ruler of the Universe (sArvabhaumini),
whose chest (vaksha sthaluni) bears SrI vatsa mark (ankita) (vatsAnkita),
the form (vigrahuni) that fascinates (mOhana) sItA,
whose four (catur) hands (bAhuni) reach knees (AjAnu),
who has the holy entourage (saparivAruni) of SEsha (ananta), garuDa, vishvaksEna and others (Adi) (vishvaksEnAdi),
who is without (rahituni) beginning (Adi) or end (anta) (Adyanta),
who wears (dhAruni) the much lauded (navya) pItAmbara (literally golden garment – pIta ambara),
who relieves (haruni) the distress (Arti) of those (jana) who supplicate (nata),
who is motiveless (avyAja) Ocean (sAgaruni) of Mercy (kRpA),
the Lord acyuta (acyutuni) (literally Imperishable),
whose exploits (caritruni) are beyond words (anir-vAcya), and
who is (agu) the Overlord (nAyakuNDu) (nAyakuNDagu) of the sprawling (brahma) Universe (aNDa) (brahmANDa) consisting of entire (akhila) millions (kOTi) of universes (aNDa) (akhilANDa).

SrI vatsa – Mark on the chest of vishNu

prahlAda Extols Lord

9. sarva lOk(A)dhAra SASvat(A)gama sAra
dhara sutA ramaNa vandanamu nIku
sarv(O)panishad artha sArasa daLa nEtra
taraNi kOT(y)Abha vandanamu nIku

evvari bhAgyamO(y)end(e)Dag(u)NTivO
endu kaugili jEtun(E)mi sEtun(i)nta
mudd(i)ntaTi vinta dhIra-tanambu
alpa cittulak(e)llan(a)rudu gAna

kaNTi tolliNTi puNyambu kannulAra
idiyu bhAgyambu(y)ipuDu tanaku
anucu Ananda jaladhilO(n)aTTe munigi
padari hari pAda kamalamul paTTukonenu

IlAguna SrI hari padamula paTTukoni
prahlAduNDu palukunadi(y)eTTul(a)nina

O Substratum of entire Worlds! O Eternal! O Essence of Agamas! O Consort of sItA! Salutations to You. O Purport of entire upanishads! O Lotus petal eyed! O Splendorous like millions of Suns! Salutations to You.

I don’t know as to whose fortune was it – where were You separated from me? Where shall I embrace You? What shall I do? This much of charm, this much uniqueness, this bravery – to behold these, it is indeed rare for all petty minded.

Because of earlier merit, I beheld You to the satiation of my eyes. This is a fortune for me now. Saying so, he immediately immersed in the Ocean of bliss and hastily got hold of the feet lotus of Lord SrI hari.

In this manner, holding the feet of Lord SrI hari, prahlAda speaks thus -

O Substratum (AdhAra) of entire (sarva) Worlds (lOka) (lOkAdhAra)! O Eternal (SASvata)! O Essence (sAra) of Agamas! O Consort (ramaNa) of sItA – daughter (sutA) of Earth (dhara)! Salutations (vandanamu) to You (nIku).
O Purport (artha) of entire (sarva) upanishads (sarvOpanishad)! O Lotus (sArasa) petal (daLa) eyed (nEtra)! O Splendorous (Abha) like millions (kOTi) (kOTyAbha) of Suns (taraNi)! Salutations (vandanamu) to You (nIku).

I don’t know as to whose (evvari) fortune (bhAgyamO) was it – where (endu) were (uNTivO) You separated (eDagu) (bhAgyamOyendeDaguNTivO) from me? Where (endu) shall I embrace (kaugili jEtuni) You? What (Emi) (jEtunEmi) shall I do (sEtunu)?
This much (inta) (sEtuninta) of charm (muddu), this much (intaTi) (muddintaTi) uniqueness (vinta), this bravery (dhIra tanambu) – to behold these, it is indeed (gAna) rare (arudu) for all (ellanu) petty (alpa) minded (cittulaku) (cittulakellanarudu).

Because of earlier (tolliNTi) merit (puNyambu), I beheld (kaNTi) You to the satiation of my eyes (kannulAra). This (idiyu) is a fortune (bhAgyambu) for me (tanaku) now (ipuDu) (bhAgyambuyipuDu).
Saying so (anucu), he immediately (aTTE) immersed (munigi) in the Ocean (jaladhilO) (jaladhilOnaTTE) of bliss (Ananda) and hastily (padari) got hold (paTTukonenu) of the feet (pAda) lotus (kamalamul) of Lord SrI hari.

In this manner (IlAguna), holding (paTTukoni) the feet (padamula) of Lord SrI hari, prahlAda (prahlAduNDu) speaks (palukunadi) thus (eTTulu anina) (palukunadiyeTTulanina) -

kRti ‘E nATi nOmu phalamO’ –

10. IlAguna paliki prahlAduNDu tiruga smaraNa
darSan(A)nanda jaladhin(I)ducu palukunadi(y)eTTul(a)nina –

tiruga Anand(A)mbudhilO paramAtmuni
tannu maraci pAravaSamucE
hari hari hari(y)anuc(u)NDaga varaduDu
tA karamu paTTi vArtalu paliken –

Speaking thus, prahlAda, again swimming the Ocean of (external) Conscious darSana of the Lord, says thus –

Again, forgetting himself in the Ocean of bliss, thinking of the Supreme Lord, when prahlAda was uttering, ecstatically, ‘hari, hari, hari’, Lord Sri hari holding his hands, spoke to him.

Speaking (paliki) thus (IlAguna), prahlAda (prahlAduNDu), again (tiruga) swimming (Iducu) the Ocean (jaladhini) (jaladhinIducu) of (external) Conscious (smaraNa) darSana (darSanAnanda) of the Lord, says (palukunadi) thus (eTTulu anina) (palukunadiyeTTulanina) –

Again (tiruga), forgetting (maraci) himself (tannu) in the Ocean (ambudhilO) of bliss (Ananda), thinking of the Supreme Lord (paramAtmuni), when prahlAda was (uNDaga) uttering (anucu) ecstatically (pAravaSamucE), ‘hari, hari, hari’ (hariyanucuNDaga),
He (tA) – bestower of boons (varaduDu), holding (paTTi) his hands (karamu), spoke (vArtalu paliken) to him.

Back

Devanagari

ऎ,कॆ,चॆ.. - e,ke,ce..(short);
ए,के,चे.. - E,kE,cE..(long);
ऐ,कै,चै.. - ai,kai,cai..;
ऒ,कॊ,चॊ.. - o,ko,co..(short);
ओ,को,चो.. - O,kO,cO..(long);
औ,कौ,चौ.. -au,kau,cau..;

prahlAda prays for Lord'’s Manifestation

1. ईलागुन प्रह्लाद स्वामि
श्रीमन्नारद गुरुवु पलिकिन
श्री वैकुण्ठ वृत्तान्त(म)न्तयु
विनगाने परवशमुन

सर्वमुन्नु श्री हरि मयमै
तोचि(यु)ण्डग नालुगु दिक्कुलु
कलय(नी)क्षिञ्चॆ इङ्का श्री हरि
प्रत्यक्षमु काले(द)नि

अत्यन्त व्यस(ना)क्रान्तुडै प्रलापिञ्चु
मार्ग(म्बॆ)ट्टु(ल)निन

आदि तॆलिसिन माट(ला) मौनि तॆल्पग-
(न)डगिन परिताप(म)धिक(मा)यॆ
वॆस(ना)ग्निचे चाल वेगु(चु)ण्डग मौनि
वार्तलु आज्य प्रवाह(मा)यॆ

हरिनि काननि वह्नि(ना)र्च ले(कु)ण्डग
मौनि पल्कुलु पवमान(मा)यॆ
तत्तर(म)न्दुचु तनुवु स्रुक्कुचु(नु)ण्ड
मुनि पल्कु मो(हा)ब्धि मुनग(ना)यॆ

कनुलु तॆरचिन कूर्चिन कन्तु जनकु
चाकचक्यम्बु चॆलगङ्ग सार(सा)क्षु
वॆर्रि तल(कॆ)क्कि नाममुल् वे-विधाल
तानु तल पोसि पलिकॆनु ताळ लेक

kRti ‘'ennaga manasuku'’ -

2. इव्विधम्बुन प्रह्लाद स्वामि
तिरुग चिन्तिञ्चुनदि(यॆ)ट्टु(ल)निन

श्री वसु(धा)दि नाथ सुर सेवित दिव्य प(दा)रविन्दयो
देव भवद्प(दा)म्बुजमु दि(क्क)नि ना मदिलोन नम्मि नी
सेवकु तोसि लॊग्गि मदि चिन्त(यॊ)नर्चिन वाड गान ना
भाव(मॆ)रिङ्गि नीदु मुख पङ्कज मुन्दुग जूपवे हरि

श्री धर राम चन्द्र मुनि चिन्तित पाद सरोज श्री हरि
माधव मार कोटि निभ मङ्गळ दायक मञ्जु भाषण
योधन वीर वीर वर योगि हृ(दा)लय नन्नु ब्रोववे
नाथ सु(रो)त्त(मा)कृतिनि नारद सन्नुत वेग जूपवे

ईलागुन(न)ति चि(न्ता)क्रान्तुडै
करगुचु पलुकु(टॆ)ट्टु(ल)निन

kRti '‘ETi janmamidi'’ -

3. ईलागुन अनेक विधम्बुल
मॊर पॆट्टिन्नि श्री हरि दर्शनमु
ले(द)नि(य)ति चि(न्ता)क्रान्तुडै
पलुकुनदि(यॆ)ट्टु(ल)निन

करि वरदुनि कन कोरुचु
करगुचु कन्नीरु निञ्चि कलडो लेडो
हरि हय ब्र(ह्मा)दुलकुनु
हरि(य)गपडु वाडु काडु(य)नि मूर्छिल्लॆन्

इव्विधम्बुन प्रह्लादुण्डु
प्रपञ्च(म)न्तयु मरचि
मूर्छ जॆन्दि(यु)ण्डु समयम्बुन

Lord SrI hari Proceeds to see prahlAda

4. अणु रेणुवुल(य)न्दु(न)चलम्बु(ल)न्दु-
(न)णगि चॆलगुचु(नु)ण्डु(ना)दि देवुण्डु
आ(द्य)न्त रहितुण्डु(न)मलुण्डु वेद
वेद्युण्डु निज भक्त वॆसनम्बु तॆलिसि

पॊङ्गारु जलधिलो पॊन्दुगा नडुम
बङ्गारु चविकॆलो बागुगा(नु)ण्डु
शृङ्गारि लक्ष्मिनि श्री हरि मरचि
रङ्गैन वस्त्रम्बु रापाडगानु

माणिक्य मयमगु मकुटम्बु कदल-
(ना)णि मुत्यपु सरु(ल)सियाड मिगुल
चिन्न मोमुन चिरु चमट(लू)रङ्ग
पन्नीरु गन्धम्बु परिमळिम्पङ्ग

वसुधपै पव्वळिञ्चि वाडि(यु)(न्न)ट्टि
असुर पुत्रुनि चॆन्त(का) क्षणम्बुननु
अत्यन्त प्रेमतो(न)ङ्क(म)(न्दु)ञ्च
सत्यवन्तुनि जूड शौरि ता वॆडलॆन्

ईलागुन(न)खि(ला)ण्ड कोटि
ब्र(ह्मा)ण्ड नायकुण्डु
श्रीमन्नारायणुण्डु अत्यन्त
कृपाळुण्डै श्री वैकुण्ठमु(नु)ण्डि
वेञ्चेयु वैभव(मॆ)ट्टु(ल)निन

श्री वनिता मनः कुमुद
शीत-करु(ण्ड)ति मोद युक्तुण्डै
पावन मूर्ति ता(न)सुर बालुनि
भाव(मॆ)रिङ्गि वेगमे

भावज कोटि कोट्ल निज भासुर-
(मॆ)ल्लनु कोड जूपुचुन्
ई वसुधा तलम्बुनकु-
(नी)श्वरु(डे)गु विधम्बु जूडरे

श्रीम(द)ने(का)ण्डमुलनु प्रेमनु
कापाडु हरिनि प्रीतियुतोडन्
ना(मा)मृत पानम्बुल नेममुतो
जेसुकॊञ्चु नेर्पुन कनरे

kRti ‘'entanucu varNintunE'’ -

Lord Consoles prahlAda

5. ईलागुन श्री हरि अत्यन्त दयतो वेञ्चेयु
समयम्बुन प्रह्लादुनि जूचि
पलिकिनदि(यॆ)ट्टु(ल)निन

पुडमि चॆलि मगडु ताळक
कडु वडिगा नडचि वच्चि करुणा युतुडै
जडियगु(म)नि प्रह्लादुनि
उडु पति मुखु(ड)प्रमेयु(डु)रमुल जेर्चॆन्

इव्विधम्बुन(न)डलि बडलि हरि गुणमुल
पाडि वाडि मेनु चिक्कि सॊक्कि सोलि(यु)न्न
प्रह्लाद स्वामि निस्सङ्गुडैन श्री रङ्ग नाथुनि
शु(भा)ङ्ग सङ्गतमु चेत मूर्छ तॆलिसि
तन(य)न्तरङ्गमुन योचिञ्चुनदि(यॆ)ट्टु(ल)निन

6. श्री लक्ष्मि(कै)ननु चिक्कनि(य)ङ्कम्बु
हरियु भक्तुन(कि)च्चि(या)दरिञ्चॆ
ना सुखम्बुल चेत(ना)र्तु(लॆ)ल्लयु दीरॆ
नेडु भाग्य(म्ब)नि ऎञ्चुकॊनुचु

कडु दीर्घ बाहुनि कम(ला)य(ता)क्षुनि
कमनीय वदनुनि कनुकॊनङ्ग
आश्चर्य(मॊ)क वङ्क हर्षम्बु(नॊ)क वङ्क
कडु भय(म्बॊ)क वङ्क कल्गगानु

इन्त सौख्यम्बु(लॆ)टु गल्गॆ(नि)पुडु तनकु
चिन्तचे कुन्दि मूर्छिल्लु चित्त भ्रममो
स्वान्त(म)(न्दा)न कॊ(न्न)ट्टि स्वप्न(मे)मो
अनुचु प्रह्लादु(डी) रिति(ना)डुकॊनॆनु

7. इटु वलॆ पल्कि प्रह्लादुण्डु(ये)ल(नि)ट्टि
भ्रमल जॆन्दिना(न)नि साक्षात्करिञ्चिन
श्री हरिनि ने(त्रा)नन्दमुग सेविञ्चि
निच्चयिञ्चुन(दॆ)ट्टु(ल)निन

इदिगो श्री हरि वारिधि इदिगो भू(म्य)न्तरिक्ष इदिगो
इदिगो रिक्कल् इदिगो स्वप्नमु का(दि)दि इदिगो
ननु कौगिलिञ्चॆ(नि)दे धन्युण्डन्

8. इव्विधम्बुन निश्चयिञ्चि तन मनम्बुन
कोरु(चु)न्न महा भाग्यम्बु कॊन सागॆ(न)नुचु
ब्र(ह्मा)नन्द जलधिलो(नो)ल(ला)डुचु
परवशुण्डै(यु)न्न विवर(मॆ)ट्टु(ल)निन

हरि(य)ङ्क तर सौख्य(म)नुभविञ्चुट चेत
पूर्णुडै(यी) बाह्य बोध लेक
विस्मयम्बुल वलॆन विकसिम्प कन्नुलु
हर्षम्बु पट्टग(य)ट्टे कूर्चि

आनन्द मूर्छचे(न)न्त(यि)न्तनि लेक
आ(द्य)न्त रहितुनि हरिनि जूड
चित्त षट्चरणम्बु श्री माधव मु(खा)ब्ज
माधुर्यमुल चेत मलयु(चु)ण्ड

तनुवु स(र्वो)न्नतम्बैन दसनु कूड
दॊरक रा(न)ट्टि भाग्यम्बु दॊरिकॆ(न)नग
बुद्धि(या)नन्द परवशम्बुननु तगल
असुर पुत्रुण्डु अपराध(म)नुचु म्रॊक्कॆन्

अन्तट प्रह्लादुण्डु दिग्गुन लेचि
जगन्मोह(ना)कारुनि जगत्गुरुनि
शङ्ख चक्र शार्ङ्ग नन्दक गधा
प(ञ्चा)युध धरुनि शर(णा)गत सुलभुनि

पुण्डरी(का)य(ता)क्षुनि पुराण पुरुषुनि
नव रत्न खचित कुण्डल दीपित
सुन्दर गण्ड स्थलुनि नारायणुनि
सकल दिक्पाल मकुट नीराजित प(दा)रविन्दुनि

सार्वभौमुनि श्री व(त्सा)ङ्कित वक्ष स्थलुनि
सीता मोहन विग्रहुनि आजानु चतुर्बाहुनि
अनन्त गरुड विष्वक्से(ना)दि सपरिवारुनि
आ(द्य)न्त रहितुनि नव्य पी(ता)म्बर धारुनि

नत ज(ना)र्ति हरुनि अव्याज कृपा सागरुनि
अच्युतुनि अनिर्वाच्य चरित्रुनि अखि(ला)ण्ड कोटि
ब्र(ह्मा)ण्ड नायकु(ण्ड)गु श्रीमन्नारायण
मूर्तिनि सेविञ्चि स्तोत्रम्बु सेयु मार्ग(म्बॆ)ट्टु(ल)निन

prahlAda Extols Lord

9. सर्व लो(का)धार शाश्व(ता)गम सार
धर सुता रमण वन्दनमु नीकु
स(र्वो)पनिषद् अर्थ सारस दळ नेत्र
तरणि को(ट्या)भ वन्दनमु नीकु

ऎव्वरि भाग्यमो(यॆ)(न्दॆ)ड(गु)ण्टिवो
ऎन्दु कौगिलि जेतु(ने)मि सेतु(नि)न्त
मु(द्दि)न्तटि विन्त धीर-तनम्बु
अल्प चित्तुल(कॆ)ल्ल(न)रुदु गान

कण्टि तॊल्लिण्टि पुण्यम्बु कन्नुलार
इदियु भाग्यम्बु(यि)पुडु तनकु
अनुचु आनन्द जलधिलो(न)ट्टॆ मुनिगि
पदरि हरि पाद कमलमुल् पट्टुकॊनॆनु

ईलागुन श्री हरि पदमुल पट्टुकॊनि
प्रह्लादुण्डु पलुकुनदि(यॆ)ट्टु(ल)निन

kRti '‘E nATi nOmu phalamO' -’ –

10. ईलागुन पलिकि प्रह्लादुण्डु तिरुग स्मरण
दर्श(ना)नन्द जलधि(नी)दुचु पलुकुनदि(यॆ)ट्टु(ल)निन

तिरुग आन(न्दा)म्बुधिलो परमात्मुनि
तन्नु मरचि पारवशमुचे
हरि हरि हरि(य)नु(चु)ण्डग वरदुडु
ता करमु पट्टि वार्तलु पलिकॆन्

Back

Tamil

க,ச,ட,த,ப - 2-ख छ ठ थ फ; 3-ग ड द ब; 4-घ झ ढ ध भ
(ச3 - ஜ)
ஸ1 श - शिव - சிவன்
ரு2 ऋ - कृप - கிருபை

prahlAda prays for Lord'’s Manifestation

1. ஈலாகு₃ன ப்ரஹ்லாத₃ ஸ்வாமி
ஸ்ரீமந்நாரத₃ கு₃ருவு பலிகின
ஸ்ரீ வைகுண்ட₂ வ்ரு₂த்தாந்த(ம)ந்தயு
வினகா₃னே பரவஸ₁முன

ஸர்வமுன்னு ஸ்ரீ ஹரி மயமை
தோசி(யு)ண்ட₃க₃ நாலுகு₃ தி₃க்குலு
கலய(னீ)க்ஷிஞ்செ இங்கா ஸ்ரீ ஹரி
ப்ரத்யக்ஷமு காலே(த₃)னி

அத்யந்த வ்யஸ(னா)க்ராந்துடை₃ ப்ரலாபிஞ்சு
மார்க₃ம்(பெ₃)ட்டு(ல)னின

ஆதி₃ தெலிஸின மாட(லா) மௌனி தெல்பக₃-
(ன)ட₃கி₃ன பரிதாப(ம)தி₄க(மா)யெ
வெஸ(னா)க்₃னிசே சால வேகு₃(சு)ண்ட₃க₃ மௌனி
வார்தலு ஆஜ்ய ப்ரவாஹ(மா)யெ

ஹரினி கானனி வஹ்னி(னா)ர்ச லே(கு)ண்ட₃க₃
மௌனி பல்குலு பவமான(மா)யெ
தத்தர(ம)ந்து₃சு தனுவு ஸ்ருக்குசு(னு)ண்ட₃
முனி பல்கு மோ(ஹா)ப்₃தி₄ முனக₃(னா)யெ

கனுலு தெரசின கூர்சின கந்து ஜனகு
சாகசக்யம்பு₃ செலக₃ங்க₃ ஸார(ஸா)க்ஷு
வெர்ரி தல(கெ)க்கி நாமமுல் வே-விதா₄ல
தானு தல போஸி பலிகெனு தாள லேக

இங்ஙனம், பிரகலாத சுவாமி,
ஸ்ரீமந் நாரத குரு உரைத்த
ஸ்ரீ வைகுண்ட நிகழ்ச்சிகளெல்லாவற்றையும்
கேட்டவுடனே, பரவசத்தினால்,

அனைத்தும் ஸ்ரீ ஹரி மயமாகித்
தோற்றமளிக்க, நான்கு திசைகளிலும்
குழப்பத்துடன் நோக்கினான், இன்னமும் ஸ்ரீ ஹரி
நேர்ப்படவில்லையேயென.

மிக்கு கவலையடைந்தவனாக, புலம்புவது
எங்ஙனமெனின் -

முன்னம், (தான்) அறிந்தவற்றினை, அந்த முனிவர் தெரிவிக்க,
அடங்கிய பரிதாபம் அதிகமாகியது.
துயர நெருப்பில் மிக்கு வெந்துகொண்டிருக்க, முனிவரின்
சொற்கள், (தீயில்) நெய் சொரிதலாயிற்று.

ஹரியினைக் காணாத நெருப்பினை அணைக்காமல்,
முனிவரின் சொற்கள், (நெருப்பைத் தூண்டும்) காற்றாயிற்று.
குழப்பமடைந்து, உடல் சுருங்கிப்போக,
முனிவரின் சொற்களினால், மோகக் கடலினில் மூழ்கலாயிற்று.

கண்களைத் திறந்தாலும், மூடினாலும் (சேர்த்தாலும்), மன்மதனை ஈன்றோனின் (ஹரி)
பேரொளி திகழ்ந்திருக்க, கமலக்கண்ணனின்
வெறி தலைக்கேறி, (ஹரியின்) நாமங்களை, ஆயிரம் விதங்களில்,
தான், சிந்தித்து உரைத்தான், தாளவியலாது.

kRti ‘'ennaga manasuku'’ -

2. இவ்வித₄ம்பு₃ன ப்ரஹ்லாத₃ ஸ்வாமி
திருக₃ சிந்திஞ்சுனதி₃(யெ)ட்டு(ல)னின

ஸ்ரீ வஸு(தா₄)தி₃ நாத₂ ஸுர ஸேவித தி₃வ்ய ப(தா₃)ரவிந்த₃யோ
தே₃வ ப₄வத்₃-ப(தா₃)ம்பு₃ஜமு தி₃க்(க)னி நா மதி₃லோன நம்மி நீ
ஸேவகு தோஸி லொக்₃கி₃ மதி₃ சிந்த(யொ)னர்சின வாட₃ கா₃ன நா
பா₄வ(மெ)ரிங்கி₃ நீது₃ முக₂ பங்கஜ முந்து₃க₃ ஜூபவே ஹரி

ஸ்ரீ த₄ர ராம சந்த்₃ர முனி சிந்தித பாத₃ ஸரோஜ ஸ்ரீ ஹரி
மாத₄வ மார கோடி நிப₄ மங்க₃ள தா₃யக மஞ்ஜு பா₄ஷண
யோத₄ன வீர வீர வர யோகி₃ ஹ்ரு₂(தா₃)லய நன்னு ப்₃ரோவவே
நாத₂ ஸு(ரோ)த்த(மா)க்ரு₂தினி நாரத₃ ஸன்னுத வேக₃ ஜூபவே

ஈலாகு₃ன(ன)தி சிந்(தா)க்ராந்துடை₃
கரகு₃சு பலுகு(டெ)ட்டு(ல)னின

இவ்விதமாக, பிரகலாத சுவாமி,
திரும்பவும், சிந்திப்பது எங்ஙனமெனின் -

திருமகள், புவிமகள் ஆகியோர் மணாளா! வானோர் தொழும், திவ்விய திருவடிகளோனே!
தேவா! உமது திருவடிக் கமலமே திக்கென, எனதுள்ளத்தினில் நம்பி, உனது
சேவைக்கு (உடலை) ஒதுக்கி, பணிந்து, மனத்தில் சிந்தனை செய்பவன் அன்றோ? எனது
மன நிலையறிந்து, உனது முகத் தாமரையினை, முன்னதாகக் காண்பிப்பாய், ஹரீ!

ஸ்ரீதரா! ராமசந்திரா! முனிவர்கள் சிந்திக்கும், திருவடிக் கமலத்தோனே! ஸ்ரீ ஹரீ!
மாதவா! மன்மதர் கோடி நிகரோனே! மங்களம் அருள்வோனே! இன்சொல்லோனே!
போரில் வீரனே! வீரர்கள், உயர் யோகியர் உள்ளத்துறைவோனே! என்னைக் காப்பாயய்யா.
நாதா! தேவர்களில் உத்தமமான உருவத்தினை, விரைவில் காட்டுவாயய்யா, நாரதர் தொழுவோனே!

இங்ஙனம், மிக்கு கவலையடைந்தவனாகி,
உருகிக்கொண்டு, உரைப்பது எங்ஙனமெனின் -

kRti '‘ETi janmamidi'’ -

3. ஈலாகு₃ன அனேக வித₄ம்பு₃ல
மொர பெட்டின்னி ஸ்ரீ ஹரி த₃ர்ஸ₁னமு
லே(த₃)னி(ய)தி சிந்(தா)க்ராந்துடை₃
பலுகுனதி₃(யெ)ட்டு(ல)னின

கரி வரது₃னி கன கோருசு
கரகு₃சு கன்னீரு நிஞ்சி கலடோ₃ லேடோ₃
ஹரி ஹய ப்₃ரஹ்(மா)து₃லகுனு
ஹரி(ய)க₃படு₃ வாடு₃ காடு₃(ய)னி மூர்சி₂ல்லென்

இவ்வித₄ம்பு₃ன ப்ரஹ்லாது₃ண்டு₃
ப்ரபஞ்ச(ம)ந்தயு மரசி
மூர்ச₂ ஜெந்தி₃(யு)ண்டு₃ ஸமயம்பு₃ன

இங்ஙனம், அனேக விதங்களில்,
முறைகளிட்டும், ஸ்ரீ ஹரி தரிசனம்
ஆகவில்லையென, மிக்கு கவலையடைந்தவனாகி,
உரைப்பது எங்ஙனமெனின் -

கரிக்கருள்வோனைக் காண விழைந்து,
உருகிக்கொண்டு, கண்ணீர் நிறைத்து, உள்ளானோ, அல்லானோ,
(பச்சைக் குதிரையோன்) இந்திரன், பிரமாதியருக்கும்
ஹரி அகப்படுபவன் அல்லவென்று, மூர்ச்சையடைந்தான்.

இவ்விதமாக, பிரகலாதன்,
பிரபஞ்சத்தினை மறந்து,
மூர்ச்சை யடைந்திருக்கும் சமயத்தில் -

Lord SrI hari Proceeds to see prahlAda

4. அணு ரேணுவுல(ய)ந்து₃(ன)சலம்பு₃(ல)ந்து₃-
(ன)ணகி₃ செலகு₃சு(னு)ண்டு₃(னா)தி₃ தே₃வுண்டு₃
ஆ(த்₃ய)ந்த ரஹிதுண்டு₃(ன)மலுண்டு₃ வேத₃
வேத்₃யுண்டு₃ நிஜ ப₄க்த வெஸனம்பு₃ தெலிஸி

பொங்கா₃ரு ஜலதி₄லோ பொந்து₃கா₃ நடு₃ம
ப₃ங்கா₃ரு சவிகெலோ பா₃கு₃கா₃(னு)ண்டு₃
ஸ்₁ரு₂ங்கா₃ரி லக்ஷ்மினி ஸ்ரீ ஹரி மரசி
ரங்கை₃ன வஸ்த்ரம்பு₃ ராபாட₃கா₃னு

மாணிக்ய மயமகு₃ மகுடம்பு₃ கத₃ல-
(னா)ணி முத்யபு ஸரு(ல)ஸியாட₃ மிகு₃ல
சின்ன மோமுன சிரு சமட(லூ)ரங்க₃
பன்னீரு க₃ந்த₄ம்பு₃ பரிமளிம்பங்க₃

வஸுத₄பை பவ்வளிஞ்சி வாடி₃(யு)ன்(ன)ட்டி
அஸுர புத்ருனி செந்த(கா) க்ஷணம்பு₃னனு
அத்யந்த ப்ரேமதோ(ன)ங்க(ம)ந்(து₃)ஞ்ச
ஸத்யவந்துனி ஜூட₃ ஸௌ₁ரி தா வெட₃லென்

ஈலாகு₃ன(ன)கி₂(லா)ண்ட₃ கோடி
ப்₃ரஹ்(மா)ண்ட₃ நாயகுண்டு₃
ஸ்ரீமந்நாராயணுண்டு₃ அத்யந்த
க்ரு₂பாளுண்டை₃ ஸ்ரீ வைகுண்ட₂மு(னு)ண்டி₃
வேஞ்சேயு வைப₄வ(மெ)ட்டு(ல)னின

ஸ்ரீ வனிதா மன: குமுத₃
ஸீ₁த-கருண்(ட₃)தி மோத₃ யுக்துண்டை₃
பாவன மூர்தி தா(ன)ஸுர பா₃லுனி
பா₄வ(மெ)ரிங்கி₃ வேக₃மே

பா₄வஜ கோடி கோட்ல நிஜ பா₄ஸுர-
(மெ)ல்லனு கோட₃ ஜூபுசுன்
ஈ வஸுதா₄ தலம்பு₃னகு-
(னீ)ஸ்₁வரு(டே₃)கு₃ வித₄ம்பு₃ ஜூட₃ரே

ஸ்ரீம(த₃)னே(கா)ண்ட₃முலனு ப்ரேமனு
காபாடு₃ ஹரினி ப்ரீதியுதோட₃ன்
நா(மா)ம்ரு₂த பானம்பு₃ல நேமமுதோ
ஜேஸுகொஞ்சு நேர்புன கனரே

சிறிய மணலிலும், பெரிய மலைகளிலும்
உள்ளடங்கித் திகழும், ஆதி தேவன்,
முதல், முடிவற்றவன், மறை
உணர்வோன், உண்மையான தொண்டனின் (பிரகலாதன்) துயர் தெரிந்து,

பொங்கும் கடலில், பொருத்தமாக, நடுவினில்,
தங்க அறையினில், சிறக்கத் திகழும்
அழகி, லக்ஷ்மியை, ஸ்ரீ ஹரி மறந்து,
வண்ண ஆடைகள் சரசரக்க,

மாணிக்கிய மயமான மகுடம் அசைய,
ஆணிமுத்து மாலைகள் அசைந்தாட, மிக்கு
சிறிய முகத்தினில், வேர்வை சுரக்க,
பன்னீர் சந்தனம் பரிமளிக்க,

தரையின்மீது படுத்து, வாடியிருக்கும், அந்த
அசுரர் மகனின் அண்மைக்கு, அந்த நொடியே,
மிக்குக் கனிவுடன், அவனை மடியில் இருத்த,
உண்மையுரைப்போனை (பிரகலாதன்) காண, சௌரி (ஹரி) புறப்பட்டனன்.

இங்ஙனம், அனைத்தண்ட கோடி,
பிரமாண்ட நாயகன்,
ஸ்ரீமந் நாராயாணன், மிக்கு
கருணையுடையவனாக, ஸ்ரீ வைகுண்டத்திலிருந்து
எழுந்தருளும் வைபவம், எப்படியெனின் -

திருமகளின் மனமெனும் குமுதத்தினை
(மலரச்செய்யும்) தண்மதியோன், மகிழ்ச்சியுடன்,
தூய உருவினன், தான், அசுரச் சிறுவனின்
மன நிலை யறிந்து, விரைவாக,

மன்மதர்கள் கோடி, கோடிகளின் நிசமான ஒளி
யெல்லாவற்றினையும் கேலி செய்துகொண்டு,
இந்தப் புவித்தலத்தினுக்கு,
இறைவன் செல்லும் விதத்தினைக் காணீரே.

ஸ்ரீமத் அனேக அண்டங்களை, பிரியமுடன்
காப்பாற்றும் ஹரியினை, அன்புடன்,
அவனது நாம அமிழ்தினை, நியமத்துடன்
பருகிக்கொண்டு, கவனத்துடன், காணீரே.

kRti ‘'entanucu varNintunE'’ -

Lord Consoles prahlAda

5. ஈலாகு₃ன ஸ்ரீ ஹரி அத்யந்த த₃யதோ வேஞ்சேயு
ஸமயம்பு₃ன ப்ரஹ்லாது₃னி ஜூசி
பலிகினதி₃(யெ)ட்டு(ல)னின

புட₃மி செலி மக₃டு₃ தாளக
கடு₃ வடி₃கா₃ நட₃சி வச்சி கருணா யுதுடை₃
ஜடி₃யகு₃(ம)னி ப்ரஹ்லாது₃னி
உடு₃ பதி முகு₂(ட₃)ப்ரமேயு(டு₃)ரமுல ஜேர்சென்

இவ்வித₄ம்பு₃ன(ன)ட₃லி ப₃ட₃லி ஹரி கு₃ணமுல
பாடி₃ வாடி₃ மேனு சிக்கி ஸொக்கி ஸோலி(யு)ன்ன
ப்ரஹ்லாத₃ ஸ்வாமி நிஸ்ஸங்கு₃டை₃ன ஸ்ரீ ரங்க₃ நாது₂னி
ஸு₁(பா₄)ங்க₃ ஸங்க₃தமு சேத மூர்ச₂ தெலிஸி
தன(ய)ந்தரங்க₃முன யோசிஞ்சுனதி₃(யெ)ட்டு(ல)னின

இங்ஙனம், ஸ்ரீ ஹரி, மிக்கு தயையுடன், எழுந்தருளும்
சமயத்தினில், பிரகலாதனைக் கண்டு,
உரைத்தது எங்ஙனமெனில் -

புவி மகள் மணாளன், பொறுக்காது,
மிக்கு வேகமாக நடந்து வந்து, கருணையுடையவனாக,
'அஞ்சேல்' என பிரகலாதனை
தாரையரசன் (மதி) முகத்தோன், அளவிடற்கரியன் (ஹரி), மார்போடணைத்தான்.

இவ்விதமாக, அயர்ந்து, தளர்ந்து, ஹரி குணங்களைப்
பாடி, உடல் வாடி, இளைத்து, சொக்கி, சோர்ந்துள்ள
பிரகலாத சுவாமி, தொடர்பற்றவனாகிய, ஸ்ரீ அரங்க நாதனின்
நல்லங்கத்தின் சேர்க்கையினால், மூர்ச்சை தெளிந்து,
தனதுள்ளத்தினில், யோசிப்பது எங்ஙனமெனில் -

6. ஸ்ரீ லக்ஷ்மி(கை)னனு சிக்கனி(ய)ங்கம்பு₃
ஹரியு ப₄க்துன(கி)ச்சி(யா)த₃ரிஞ்செ
நா ஸுக₂ம்பு₃ல சேத(னா)ர்து(லெ)ல்லயு தீ₃ரெ
நேடு₃ பா₄க்₃யம்(ப₃)னி எஞ்சுகொனுசு

கடு₃ தீ₃ர்க₄ பா₃ஹுனி கம(லா)ய(தா)க்ஷுனி
கமனீய வத₃னுனி கனுகொனங்க₃
ஆஸ்₁சர்ய(மொ)க வங்க ஹர்ஷம்பு₃(னொ)க வங்க
கடு₃ ப₄யம்(பொ₃)க வங்க கல்க₃கா₃னு

இந்த ஸௌக்₂யம்பு₃(லெ)டு க₃ல்கெ₃(னி)புடு₃ தனகு
சிந்தசே குந்தி₃ மூர்சி₂ல்லு சித்த ப்₄ரமமோ
ஸ்வாந்த(ம)ந்(தா₃)ன கொன்(ன)ட்டி ஸ்வப்ன(மே)மோ
அனுசு ப்ரஹ்லாது₃(டீ₃) ரிதி(னா)டு₃கொனெனு

திருமகளுக்காகிலும் கிடைக்காத மடியினை,
ஹரி, தொண்டனுக்களித்து, ஆதரித்தான்.
இந்த (எனது) சுகத்தினால், எனது துன்பங்கள் யாவும் தீர்ந்தன.
இன்று பேறாகும், என எண்ணிக்கொண்டு,

மிக்கு நீண்ட கைகளோனை, கமலத் தடங்கண்ணனை,
விரும்பத்தக்க வதனத்தோனைக் கண்டுகொண்டதனால்,
வியப்பு ஒரு பக்கம், மகிழ்ச்சி ஒரு பக்கம்,
மிக்கு அச்சம் ஒரு பக்கம் உண்டாக,

'இத்தனை சௌக்கியம் எப்படி உண்டாகியது தனக்கு?
வருத்தத்தினால் குலைந்து, மூர்ச்சிக்கும் சித்தப் பிரமையோ?
அல்லது உள்ளத்தினை ஆட்கொள்ளும் கனவோ?'
என, பிரகலாதன், இந்த முறையில், (தனக்குள்) பேசிக்கொண்டான்.

7. இடு வலெ பல்கி ப்ரஹ்லாது₃ண்டு₃(யே)ல(னி)ட்டி
ப்₄ரமல ஜெந்தி₃னா(ன)னி ஸாக்ஷாத்கரிஞ்சின
ஸ்ரீ ஹரினி நேத்(ரா)னந்த₃முக₃ ஸேவிஞ்சி
நிச்சயிஞ்சுன(தெ₃)ட்டு(ல)னின

இதி₃கோ₃ ஸ்ரீ ஹரி வாரிதி₄ இதி₃கோ₃ பூ₄(ம்ய)ந்தரிக்ஷ இதி₃கோ₃
இதி₃கோ₃ ரிக்கல் இதி₃கோ₃ ஸ்வப்னமு கா(தி₃)தி₃ இதி₃கோ₃
நனு கௌகி₃லிஞ்செ(னி)தே₃ த₄ன்யுண்ட₃ன்

இங்ஙனம் பகர்ந்து, பிரகலாதன், 'ஏன் இப்படிப்பட்ட
பிரமை அடைந்தேன்?' என, எதிரில் தோன்றிய,
ஸ்ரீ ஹரியினை, கண்களுக்கு ஆனந்தமாக சேவித்து,
நிச்சயிப்பது எப்படியெனின்,

'இதோ ஸ்ரீ ஹரி, கடலரசன் இதோ, பூமி, வானம் இதோ,
இதோ தாரைகள், இதோ, கனவல்ல இது, இதோ
என்னை யணைத்துள்ளான், இதுவே பேறுடைத்தேனாம்.'

8. இவ்வித₄ம்பு₃ன நிஸ்₁சயிஞ்சி தன மனம்பு₃ன
கோரு(சு)ன்ன மஹா பா₄க்₃யம்பு₃ கொன ஸாகெ₃(ன)னுசு
ப்₃ரஹ்(மா)னந்த₃ ஜலதி₄லோ(னோ)ல(லா)டு₃சு
பரவஸு₁ண்டை₃(யு)ன்ன விவர(மெ)ட்டு(ல)னின

ஹரி(ய)ங்க தர ஸௌக்₂ய(ம)னுப₄விஞ்சுட சேத
பூர்ணுடை₃(யீ) பா₃ஹ்ய போ₃த₄ லேக
விஸ்மயம்பு₃ல வலென விகஸிம்ப கன்னுலு
ஹர்ஷம்பு₃ பட்டக₃(ய)ட்டே கூர்சி

ஆனந்த₃ மூர்ச₂சே(ன)ந்த(யி)ந்தனி லேக
ஆ(த்₃ய)ந்த ரஹிதுனி ஹரினி ஜூட₃
சித்த ஷட்சரணம்பு₃ ஸ்ரீ மாத₄வ மு(கா₂)ப்₃ஜ
மாது₄ர்யமுல சேத மலயு(சு)ண்ட₃

தனுவு ஸர்(வோ)ன்னதம்பை₃ன த₃ஸனு கூட₃
தொ₃ரக ரா(ன)ட்டி பா₄க்₃யம்பு₃ தொ₃ரிகெ(ன)னக₃
பு₃த்₃தி₄(யா)னந்த₃ பரவஸ₁ம்பு₃னனு தக₃ல
அஸுர புத்ருண்டு₃ அபராத₄(ம)னுசு ம்ரொக்கென்

அந்தட ப்ரஹ்லாது₃ண்டு₃ தி₃க்₃கு₃ன லேசி
ஜக₃ன்மோஹ(னா)காருனி ஜக₃த்கு₃ருனி
ஸ₁ங்க₂ சக்ர ஸா₁ர்ங்க₃ நந்த₃க க₃தா₄
பஞ்(சா)யுத₄ த₄ருனி ஸ₁ர(ணா)க₃த ஸுலபு₄னி

புண்ட₃ரீ(கா)ய(தா)க்ஷுனி புராண புருஷுனி
நவ ரத்ன க₂சித குண்ட₃ல தீ₃பித
ஸுந்த₃ர க₃ண்ட₃ ஸ்த₂லுனி நாராயணுனி
ஸகல தி₃க்பால மகுட நீராஜித ப(தா₃)ரவிந்து₃னி

ஸார்வபௌ₄முனி ஸ்ரீ வத்(ஸா)ங்கித வக்ஷ ஸ்த₂லுனி
ஸீதா மோஹன விக்₃ரஹுனி ஆஜானு சதுர்பா₃ஹுனி
அனந்த க₃ருட₃ விஷ்வக்ஸே(னா)தி₃ ஸபரிவாருனி
ஆ(த்₃ய)ந்த ரஹிதுனி நவ்ய பீ(தா)ம்ப₃ர தா₄ருனி

நத ஜ(னா)ர்தி ஹருனி அவ்யாஜ க்ரு₂பா ஸாக₃ருனி
அச்யுதுனி அனிர்வாச்ய சரித்ருனி அகி₂(லா)ண்ட₃ கோடி
ப்₃ரஹ்(மா)ண்ட₃ நாயகுண்(ட₃)கு₃ ஸ்ரீமந்நாராயண
மூர்தினி ஸேவிஞ்சி ஸ்தோத்ரம்பு₃ ஸேயு மார்க₃ம்(பெ₃)ட்டு(ல)னின

இவ்விதமாக, நிச்சயித்து, 'தனதுள்ளத்தினில்
விழைந்திருந்த பெரும் பேறு கிடைக்கப்பெற்றேன்' என
பேரானந்தக் கடலில் களித்துக்கொண்டு,
பரவசமடைந்தவனாயுள்ள, விவரம் எப்படியெனின்,

ஹரியின் உயர் மடியின் சௌக்கியம் அனுபவித்ததனால்
முழுமையானவனாகி, வெளி உணர்வற்று,
வியப்பினால், கண்களைத் திறக்கும்
இன்பமும் பிடிக்காது, அப்படியே கண்களைக் கோர்த்து (தியானத்தில்),

ஆனந்த மூர்ச்சை, அவ்வளவு இவ்வளவென்று இல்லாது,
முதல், முடிவற்றவனை, ஹரியினைக் காண,
சித்தமெனும் (ஆறு கால்) வண்டு, ஸ்ரீ மாதவனின் வதனத் தாமரையின்
இனிமையில் மலைத்திருக்க,

உடல், அனைத்திற்கும் உன்னதமான நிலையினை அடைய,
கிடைக்கவியலாத, அத்தகைய பேறு கிடைத்து என,
அறிவு, ஆனந்தப் பரவசத்தினில் சிக்கி,
அசுர மைந்தன், (இறைவனின் மடியில் படுத்திருப்பது) தவறென, வணங்கினான்.

பின்னர், பிரகலாதன், திடீரென எழுந்து,
உலகத்தினை மோகிக்கச்செய்யும் உருவத்தோனை, உலகத் தலைவனை,
சங்கு, சக்கிரம், சார்ங்கம் (வில்), நந்தகம் (வாள்) மற்றும் கதை ஆகிய,
ஐந்து ஆயுதங்களை ஏந்துவோனை, புகலடைந்தோருக்கு எளியோனை,

கமலத் தடங்கண்ணனை, பழம் பொருளினை,
நவரத்தினங்கள் இழைத்த, குண்டலங்கள் ஒளிர்விக்கும்,
அழகிய, கன்னப் பகுதிகளோனை, நாராயணனை,
அனைத்து திசை மன்னர்களின் முடிகள் நீராட்டும், கமலத் திருவடியோனை,

உலகாள்பவனை, 'ஸ்ரீவத்ஸம்' எனும் அடையாளம் உள்ள, மார்பகத்தோனை,
சீதை மோகிக்கும் உருவத்தோனை, முழந்தாள் நீள, நாற்கைகளோனை,
அனந்தன், கருடன், விஷ்வக்ஸேனர் ஆகியோரின் நற்பரிவாரத்தோனை,
முதல், முடிவற்றோனை, பெயர் பெற்ற, பீதாம்பரம் அணிவோனை,

அடிபணிந்தோரின் துயர் களைவோனை, நோக்கமற்ற, கிருபைக் கடலினை,
அச்சுதனை, சொல்லுக்கெட்டா சரிதத்தோனை, அனைத்தண்ட கோடி,
பிரமாண்ட நாயகனாகிய, ஸ்ரீமந் நாராயண
மூர்த்தியினை சேவித்து, போற்றி செய்யும் முறை எப்படியெனின்,

prahlAda Extols Lord

9. ஸர்வ லோ(கா)தா₄ர ஸா₁ஸ்₁வ(தா)க₃ம ஸார
த₄ர ஸுதா ரமண வந்த₃னமு நீகு
ஸர்(வோ)பனிஷத்₃ அர்த₂ ஸாரஸ த₃ள நேத்ர
தரணி கோ(ட்யா)ப₄ வந்த₃னமு நீகு

எவ்வரி பா₄க்₃யமோ(யெ)ந்(தெ₃)ட₃(கு₃)ண்டிவோ
எந்து₃ கௌகி₃லி ஜேது(னே)மி ஸேது(னி)ந்த
முத்₃(தி₃)ந்தடி விந்த தீ₄ர-தனம்பு₃
அல்ப சித்துல(கெ)ல்ல(ன)ருது₃ கா₃ன

கண்டி தொல்லிண்டி புண்யம்பு₃ கன்னுலார
இதி₃யு பா₄க்₃யம்பு₃(யி)புடு₃ தனகு
அனுசு ஆனந்த₃ ஜலதி₄லோ(ன)ட்டெ முனிகி₃
பத₃ரி ஹரி பாத₃ கமலமுல் பட்டுகொனெனு

ஈலாகு₃ன ஸ்ரீ ஹரி பத₃முல பட்டுகொனி
ப்ரஹ்லாது₃ண்டு₃ பலுகுனதி₃(யெ)ட்டு(ல)னின

அனைத்துலக ஆதாரமே! அழிவற்றோனே! ஆகமங்களின் சாரமே!
புவி மகள் (சீதை) மணாளா! வந்தனமுனக்கு.
அனைத்து உபநிடதப் பொருளே! தாமரையிதழ்க் கண்ணா!
பரிதி கோடிகளின் ஒளியோனே! வந்தனமுனக்கு.

யாருடைய பேறோ, எங்கு பிரிந்திருந்தாயோ?
எங்கு அணைப்பேன்? என்ன செய்வேன்? இத்தனை
எழில், இத்தனைத் தனித்தன்மை, தீரத்தனம்,
அற்ப சித்தத்தினருக்கெல்லாம், அரிதாகுமன்றோ?

கண்ணாரக் கண்டேன், முந்தைய புண்ணியத்தினால்.
இதுவே பேறு இப்போது தனக்கு,
என, ஆனந்தக் கடலினில் அப்படியே மூழ்கி,
பதறி, ஹரியின் திருவடிக் கமலங்களைப் பற்றிக்கொண்டான்.

இங்ஙனம், ஸ்ரீ ஹரியின் திருவடிகளைப் பற்றிக்கொண்டு,
பிரகலாதன் உரைப்பது எங்ஙனமெனின்,

kRti '‘E nATi nOmu phalamO' -’ –

10. ஈலாகு₃ன பலிகி ப்ரஹ்லாது₃ண்டு₃ திருக₃ ஸ்மரண
த₃ர்ஸ₁(னா)னந்த₃ ஜலதி₄(னீ)து₃சு பலுகுனதி₃(யெ)ட்டு(ல)னின

திருக₃ ஆனந்(தா₃)ம்பு₃தி₄லோ பரமாத்முனி
தன்னு மரசி பாரவஸ₁முசே
ஹரி ஹரி ஹரி(ய)னு(சு)ண்ட₃க₃ வரது₃டு₃
தா கரமு பட்டி வார்தலு பலிகென்

ங்ஙனம் உரைத்து, பிரகலாதன், திரும்பவும், விழிப்பு நிலை
தரிசனத்தின் ஆனந்தக் கடலில் களித்துக்கொண்டு, உரைப்பது எங்ஙனமெனின்,

திரும்பவும், ஆனந்தக் கடலில், பரம்பொருளினை,
தன்னை மறந்து, பரவசத்துடன்,
'ஹரி, ஹரி, ஹரி'யென்றிருக்க, வரதன்,
தான், (பிரகலாதனின்) கரம் பற்றி, சொற்கள் பகன்றான்.

Back

Tamil-Gist

prahlAda prays for Lord’'s Manifestation

இங்ஙனம், பிரகலாத சுவாமி, ஸ்ரீமந் நாரத குரு உரைத்த
ஸ்ரீ வைகுண்ட நிகழ்ச்சிகளெல்லாவற்றையும் கேட்டவுடனே,
பரவசத்தினால், அனைத்தும் ஸ்ரீ ஹரி மயமாகித் தோற்றமளிக்க,
இன்னமும் ஸ்ரீ ஹரி நேர்ப்படவில்லையேயென,
நான்கு திசைகளிலும் குழப்பத்துடன் நோக்கினான்.
மிக்கு கவலையடைந்தவனாக, புலம்பினான் -

முன்னம், (தான்) அறிந்தவற்றினை, அந்த முனிவர் தெரிவிக்க,
அடங்கிய பரிதாபம் அதிகமாகியது.
துயர நெருப்பில் மிக்கு வெந்துகொண்டிருக்க, முனிவரின்
சொற்கள், (தீயில்) நெய் சொரிதலாயிற்று.
ஹரியினைக் காணாத நெருப்பினை அணைக்காமல்,
முனிவரின் சொற்கள், (நெருப்பைத் தூண்டும்) காற்றாயிற்று.
குழப்பமடைந்து, உடல் சுருங்கிப்போக,
முனிவரின் சொற்களினால், மோகக் கடலினில் மூழ்கலாயிற்று.

கண்களைத் திறந்தாலும், மூடினாலும், ஹரியின் பேரொளி திகழ்ந்திருக்க,
கமலக்கண்ணனின் வெறி தலைக்கேறி, தாளவியலாது,
ஹரியின் நாமங்களை, ஆயிரம் விதங்களில், உரைத்தான், .

kRti ‘'ennaga manasuku'’ -

இவ்விதமாக, பிரகலாத சுவாமி, திரும்பவும், சிந்தித்தான் -

திருமகள், புவிமகள் ஆகியோர் மணாளா!
வானோர் தொழும், திவ்விய திருவடிகளோனே! தேவா!
உமது திருவடிக் கமலமே திக்கென, எனதுள்ளத்தினில் நம்பி,
உனது சேவைக்கு உடலை ஒதுக்கி, பணிந்து,
மனத்தில் சிந்தனை செய்பவன் அன்றோ?
எனது மன நிலையறிந்து, உனது முகத் தாமரையினை,
முன்னதாகக் காண்பிப்பாய், ஹரீ!

ஸ்ரீதரா! ராமசந்திரா! முனிவர்கள் சிந்திக்கும், திருவடிக் கமலத்தோனே!
ஸ்ரீ ஹரீ! மாதவா! மன்மதர் கோடி நிகரோனே! மங்களம் அருள்வோனே!
இன்சொல்லோனே! போரில் வீரனே! வீரர்கள், உயர் யோகியர்
உள்ளத்துறைவோனே! நாதா! நாரதர் தொழுவோனே!
என்னைக் காப்பாய். உத்தமமான உருவத்தினை, விரைவில் காட்டுவாய்.

இங்ஙனம், மிக்கு கவலையடைந்தவனாகி,
உருகிக்கொண்டு, உரைத்தான் -

kRti '‘ETi janmamidi'’ -

இங்ஙனம், அனேக விதங்களில், முறைகளிட்டும்,
ஸ்ரீ ஹரி தரிசனம் ஆகவில்லையென,
மிக்கு கவலையடைந்தவனாகி, உரைத்தான் -

கரிக்கருள்வோனைக் காண விழைந்து, உருகிக்கொண்டு,
கண்ணீர் நிறைத்து, உள்ளானோ, அல்லானோ,
இந்திரன், பிரமாதியருக்கும் ஹரி அகப்படுபவன் அல்லவென்று,
மூர்ச்சையடைந்தான்.

இவ்விதமாக, பிரகலாதன், பிரபஞ்சத்தினை மறந்து,
மூர்ச்சை யடைந்திருக்கும் சமயத்தில் -

Lord SrI hari Proceeds to see prahlAda

சிறிய மணலிலும், பெரிய மலைகளிலும் உள்ளடங்கித் திகழும்,
ஆதி தேவன், முதல், முடிவற்றவன், மறை உணர்வோன்,
உண்மையான தொண்டனின் (பிரகலாதன்) துயர் தெரிந்து,

பொங்கும் கடலில், பொருத்தமாக, நடுவினில், தங்க அறையினில்,
சிறக்கத் திகழும் அழகி, லக்ஷ்மியை, ஸ்ரீ ஹரி மறந்து,
வண்ண ஆடைகள் சரசரக்க, மாணிக்கிய மயமான மகுடம் அசைய,
ஆணிமுத்து மாலைகள் அசைந்தாட, சிறிய முகத்தில்,
வேர்வை சுரக்க, பன்னீர் சந்தனம் பரிமளிக்க,

தரையின்மீது படுத்து, வாடியிருக்கும், அந்த அசுரர் மகனின்
அண்மைக்கு, அந்த நொடியே, மிக்குக் கனிவுடன்,
அவனை மடியில் இருத்த, பிரகலாதனைக் காண, ஹரி புறப்பட்டனன்.

இங்ஙனம், அனைத்தண்ட கோடி, பிரமாண்ட நாயகன்,
ஸ்ரீமந் நாராயாணன், மிக்கு கருணையுடையவனாக,
ஸ்ரீ வைகுண்டத்திலிருந்து எழுந்தருளும் வைபவம், எப்படியெனின் -

திருமகளின் மனமெனும் குமுதத்தினை மலரச்செய்யும் தண்மதியோன்,
தூய உருவினன், மகிழ்ச்சியுடன்,
மன்மதர்கள் கோடிகளின் ஒளியினை கேலி செய்துகொண்டு,
அசுரச் சிறுவனின் மன நிலை யறிந்து, விரைவாக,
இந்தப் புவித்தலத்தினுக்குச் செல்லும் விதத்தினைக் காணீரே.

அனேக அண்டங்களை, பிரியமுடன் காப்பாற்றும் ஹரியினை,
அன்புடன், அவனது நாம அமிழ்தினை, நியமத்துடன்
பருகிக்கொண்டு, கவனத்துடன், காணீரே.

kRti ‘'entanucu varNintunE'’ -

Lord Consoles prahlAda

இங்ஙனம், ஸ்ரீ ஹரி, மிக்கு தயையுடன், எழுந்தருளும்
சமயத்தினில், பிரகலாதனைக் கண்டு, உரைத்தது -

புவி மகள் மணாளன், மதி முகத்தோன், அளவிடற்கரியன்,
கருணையுடையவனாக, பொறுக்காது,
மிக்கு வேகமாக நடந்து வந்து, 'அஞ்சேல்' என,
பிரகலாதனை மார்போடணைத்தான்.

இவ்விதமாக, அயர்ந்து, தளர்ந்து, ஹரி குணங்களைப் பாடி,
உடல் வாடி, இளைத்து, சொக்கி, சோர்ந்துள்ள பிரகலாத சுவாமி,
தொடர்பற்றவனாகிய, ஸ்ரீ அரங்க நாதனின் நல்லங்கத்தின்
சேர்க்கையினால், மூர்ச்சை தெளிந்து, தனதுள்ளத்தினில்,
யோசித்தான் -

திருமகளுக்காகிலும் கிடைக்காத மடியினை,
ஹரி, தொண்டனுக்களித்து, ஆதரித்தான்.
இந்த சுகத்தினால், எனது துன்பங்கள் யாவும் தீர்ந்தன.
இன்று பேறாகும், என எண்ணிக்கொண்டு,

மிக்கு நீண்ட கைகளோனை, கமலத் தடங்கண்ணனை,
விரும்பத்தக்க வதனத்தோனைக் கண்டுகொண்டதனால்,
வியப்பு ஒரு பக்கம், மகிழ்ச்சி ஒரு பக்கம்,
மிக்கு அச்சம் ஒரு பக்கம் உண்டாக,

'இத்தனை சௌக்கியம் எப்படி உண்டாகியது தனக்கு?
வருத்தத்தினால் குலைந்து, மூர்ச்சிக்கும் சித்தப் பிரமையோ?
அல்லது உள்ளத்தினை ஆட்கொள்ளும் கனவோ?'
என, பிரகலாதன், தனக்குள் பேசிக்கொண்டான்.

இங்ஙனம் பகர்ந்து, பிரகலாதன், 'ஏன் இப்படிப்பட்ட
பிரமை அடைந்தேன்?' என, எதிரில் தோன்றிய, ஸ்ரீ ஹரியினை,
கண்களுக்கு ஆனந்தமாக சேவித்து, இங்ஙனம் நிச்சயித்தான் -

'இதோ ஸ்ரீ ஹரி, கடலரசன் இதோ, பூமி, வானம் இதோ,
இதோ தாரைகள், இது கனவல்ல.
இதோ என்னை யணைத்துள்ளான், இதுவே பேறு.'

இவ்விதமாக, நிச்சயித்து, 'தனதுள்ளத்தினில்
விழைந்திருந்த பெரும் பேறு கிடைக்கப்பெற்றேன்' என
பேரானந்தக் கடலில் களித்துக்கொண்டு, பரவசமடைந்தான்.

ஹரியின் உயர் மடியின் சௌக்கியம் அனுபவித்ததனால்
முழுமையானவனாகி, வெளி உணர்வற்று,
வியப்பினால், கண்களைத் திறக்கும் இன்பமும் பிடிக்காது,
அப்படியே கண்களைக் கோர்த்து (தியானத்தில்),
ஆனந்த மூர்ச்சை, அவ்வளவு இவ்வளவென்று இல்லாது,

முதல், முடிவற்றவனை, ஹரியினைக் காண,
சித்தமெனும் வண்டு, ஸ்ரீ மாதவனின் வதனத் தாமரையின்
இனிமையில் மலைத்திருக்க,

உடல், மிக்கு உன்னதமான நிலையினை அடைய,
கிடைக்கவியலாத, அத்தகைய பேறு கிடைத்து என,
அறிவு, ஆனந்தப் பரவசத்தினில் சிக்கி,
இறைவனின் மடியில் படுத்திருப்பது தவறென, வணங்கினான்.

பின்னர், பிரகலாதன், திடீரென எழுந்து,

உலகத்தினை மோகிக்கச்செய்யும் உருவத்தோனை, உலகத் தலைவனை,
சங்கு, சக்கிரம், சார்ங்கம் (வில்), நந்தகம் (வாள்) மற்றும் கதை ஆகிய,
ஐந்து ஆயுதங்களை ஏந்துவோனை, புகலடைந்தோருக்கு எளியோனை,
கமலத் தடங்கண்ணனை, பழம் பொருளினை,
நவரத்தினங்கள் இழைத்த, குண்டலங்கள் ஒளிர்விக்கும்,
அழகிய, கன்னப் பகுதிகளோனை, நாராயணனை,
அனைத்து திசை மன்னர்களின் முடிகள் நீராட்டும், கமலத் திருவடியோனை,
உலகாள்பவனை, 'ஸ்ரீவத்ஸம்' எனும் அடையாளம் உள்ள, மார்பகத்தோனை,
சீதை மோகிக்கும் உருவத்தோனை, முழந்தாள் நீள, நாற்கைகளோனை,
அனந்தன், கருடன், விஷ்வக்ஸேனர் ஆகியோரின் நற்பரிவாரத்தோனை,
முதல், முடிவற்றோனை, பெயர் பெற்ற, பீதாம்பரம் அணிவோனை,
அடிபணிந்தோரின் துயர் களைவோனை, நோக்கமற்ற, கிருபைக் கடலினை,
அச்சுதனை, சொல்லுக்கெட்டா சரிதத்தோனை, அனைத்தண்ட கோடி,
பிரமாண்ட நாயகனாகிய, ஸ்ரீமந் நாராயண மூர்த்தியினை

சேவித்து, போற்றி செய்தான் -

prahlAda Extols Lord

அனைத்துலக ஆதாரமே! அழிவற்றோனே! ஆகமங்களின் சாரமே!
புவி மகள் (சீதை) மணாளா! வந்தனமுனக்கு.
அனைத்து உபநிடதப் பொருளே! தாமரையிதழ்க் கண்ணா!
பரிதி கோடிகளின் ஒளியோனே! வந்தனமுனக்கு.

யாருடைய பேறோ, எங்கு பிரிந்திருந்தாயோ?
எங்கு அணைப்பேன்? என்ன செய்வேன்?
இத்தனை எழில், இத்தனைத் தனித்தன்மை, தீரத்தனம்,
அற்ப சித்தத்தினருக்கெல்லாம், அரிதாகுமன்றோ?

கண்ணாரக் கண்டேன், முந்தைய புண்ணியத்தினால்.
இதுவே பேறு இப்போது எனக்கு,
என, ஆனந்தக் கடலினில் அப்படியே மூழ்கி,
பதறி, ஹரியின் திருவடிக் கமலங்களைப் பற்றிக்கொண்டான்.

இங்ஙனம், ஸ்ரீ ஹரியின் திருவடிகளைப் பற்றிக்கொண்டு,
பிரகலாதன் உரைத்தான் -

kRti '‘E nATi nOmu phalamO' -’ –

இங்ஙனம் உரைத்து, பிரகலாதன், திரும்பவும், விழிப்பு நிலை
தரிசனத்தின் ஆனந்தக் கடலில் களித்துக்கொண்டு, உரைத்தான் -

திரும்பவும், ஆனந்தக் கடலில், பரம்பொருளினை,
தன்னை மறந்து, பரவசத்துடன்,
'ஹரி, ஹரி, ஹரி'யென்றிருக்க,
வரதன், பிரகலாதனின் கரம் பற்றி, சொற்கள் பகன்றான்.

Back

Telugu

prahlAda prays for Lord’'s Manifestation

1. ఈలాగున ప్రహ్లాద స్వామి
శ్రీమన్నారద గురువు పలికిన
శ్రీ వైకుంఠ వృత్తాంతమంతయు
వినగానే పరవశమున

సర్వమున్ను శ్రీ హరి మయమై
తోచియుండగ నాలుగు దిక్కులు
కలయనీక్షించె ఇంకా శ్రీ హరి
ప్రత్యక్షము కాలేదని

అత్యంత వ్యసనాక్రాంతుడై ప్రలాపించు
మార్గంబెట్టులనిన

ఆది తెలిసిన మాటలా మౌని తెల్పగ-
నడగిన పరితాపమధికమాయె
వెసనాగ్నిచే చాల వేగుచుండగ మౌని
వార్తలు ఆజ్య ప్రవాహమాయె

హరిని కానని వహ్నినార్చ లేకుండగ
మౌని పల్కులు పవమానమాయె
తత్తరమందుచు తనువు స్రుక్కుచునుండ
ముని పల్కు మోహాబ్ధి మునగనాయె

కనులు తెరచిన కూర్చిన కంతు జనకు
చాకచక్యంబు చెలగంగ సారసాక్షు
వెర్రి తలకెక్కి నామముల్ వే-విధాల
తాను తల పోసి పలికెను తాళ లేక

kRti ‘'ennaga manasuku'’ -

2. ఇవ్విధంబున ప్రహ్లాద స్వామి
తిరుగ చింతించునదియెట్టులనిన

శ్రీ వసుధాది నాథ సుర సేవిత దివ్య పదారవిందయో
దేవ భవద్పదాంబుజము దిక్కని నా మదిలోన నమ్మి నీ
సేవకు తోసి లొగ్గి మది చింతయొనర్చిన వాడ గాన నా
భావమెరింగి నీదు ముఖ పంకజ ముందుగ జూపవే హరి

శ్రీ ధర రామ చంద్ర ముని చింతిత పాద సరోజ శ్రీ హరి
మాధవ మార కోటి నిభ మంగళ దాయక మంజు భాషణ
యోధన వీర వీర వర యోగి హృదాలయ నన్ను బ్రోవవే
నాథ సురోత్తమాకృతిని నారద సన్నుత వేగ జూపవే

ఈలాగుననతి చింతాక్రాంతుడై
కరగుచు పలుకుటెట్టులనిన

kRti '‘ETi janmamidi'’ -

3. ఈలాగున అనేక విధంబుల
మొర పెట్టిన్ని శ్రీ హరి దర్శనము
లేదనియతి చింతాక్రాంతుడై
పలుకునదియెట్టులనిన

కరి వరదుని కన కోరుచు
కరగుచు కన్నీరు నించి కలడో లేడో
హరి హయ బ్రహ్మాదులకును
హరియగపడు వాడు కాడుయని మూర్ఛిల్లెన్

ఇవ్విధంబున ప్రహ్లాదుండు
ప్రపంచమంతయు మరచి
మూర్ఛ జెందియుండు సమయంబున

Lord SrI hari Proceeds to see prahlAda

4. అణు రేణువులయందునచలంబులందు-
నణగి చెలగుచునుండునాది దేవుండు
ఆద్యంత రహితుండునమలుండు వేద
వేద్యుండు నిజ భక్త వెసనంబు తెలిసి

పొంగారు జలధిలో పొందుగా నడుమ
బంగారు చవికెలో బాగుగానుండు
శృంగారి లక్ష్మిని శ్రీ హరి మరచి
రంగైన వస్త్రంబు రాపాడగాను

మాణిక్య మయమగు మకుటంబు కదల-
నాణి ముత్యపు సరులసియాడ మిగుల
చిన్న మోమున చిరు చమటలూరంగ
పన్నీరు గంధంబు పరిమళింపంగ

వసుధపై పవ్వళించి వాడియున్నట్టి
అసుర పుత్రుని చెంతకా క్షణంబునను
అత్యంత ప్రేమతోనంకమందుంచ
సత్యవంతుని జూడ శౌరి తా వెడలెన్

ఈలాగుననఖిలాండ కోటి
బ్రహ్మాండ నాయకుండు
శ్రీమన్నారాయణుండు అత్యంత
కృపాళుండై శ్రీ వైకుంఠమునుండి
వేంచేయు వైభవమెట్టులనిన

శ్రీ వనితా మనః కుముద
శీత-కరుండతి మోద యుక్తుండై
పావన మూర్తి తానసుర బాలుని
భావమెరింగి వేగమే

భావజ కోటి కోట్ల నిజ భాసుర-
మెల్లను కోడ జూపుచున్
ఈ వసుధా తలంబునకు-
నీశ్వరుడేగు విధంబు జూడరే

శ్రీమదనేకాండములను ప్రేమను
కాపాడు హరిని ప్రీతియుతోడన్
నామామృత పానంబుల నేమముతో
జేసుకొంచు నేర్పున కనరే

kRti ‘'entanucu varNintunE'’ -

Lord Consoles prahlAda

5. ఈలాగున శ్రీ హరి అత్యంత దయతో వేంచేయు
సమయంబున ప్రహ్లాదుని జూచి
పలికినదియెట్టులనిన

పుడమి చెలి మగడు తాళక
కడు వడిగా నడచి వచ్చి కరుణా యుతుడై
జడియగుమని ప్రహ్లాదుని
ఉడు పతి ముఖుడప్రమేయుడురముల జేర్చెన్

ఇవ్విధంబుననడలి బడలి హరి గుణముల
పాడి వాడి మేను చిక్కి సొక్కి సోలియున్న
ప్రహ్లాద స్వామి నిస్సంగుడైన శ్రీ రంగ నాథుని
శుభాంగ సంగతము చేత మూర్ఛ తెలిసి
తనయంతరంగమున యోచించునదియెట్టులనిన

6. శ్రీ లక్ష్మికైనను చిక్కనియంకంబు
హరియు భక్తునకిచ్చియాదరించె
నా సుఖంబుల చేతనార్తులెల్లయు దీరె
నేడు భాగ్యంబని ఎంచుకొనుచు

కడు దీర్ఘ బాహుని కమలాయతాక్షుని
కమనీయ వదనుని కనుకొనంగ
ఆశ్చర్యమొక వంక హర్షంబునొక వంక
కడు భయంబొక వంక కల్గగాను

ఇంత సౌఖ్యంబులెటు గల్గెనిపుడు తనకు
చింతచే కుంది మూర్ఛిల్లు చిత్త భ్రమమో
స్వాంతమందాన కొన్నట్టి స్వప్నమేమో
అనుచు ప్రహ్లాదుడీ రితినాడుకొనెను

7. ఇటు వలె పల్కి ప్రహ్లాదుండుయేలనిట్టి
భ్రమల జెందినానని సాక్షాత్కరించిన
శ్రీ హరిని నేత్రానందముగ సేవించి
నిచ్చయించునదెట్టులనిన

ఇదిగో శ్రీ హరి వారిధి ఇదిగో భూమ్యంతరిక్ష ఇదిగో
ఇదిగో రిక్కల్ ఇదిగో స్వప్నము కాదిది ఇదిగో
నను కౌగిలించెనిదే ధన్యుండన్

8. ఇవ్విధంబున నిశ్చయించి తన మనంబున
కోరుచున్న మహా భాగ్యంబు కొన సాగెననుచు
బ్రహ్మానంద జలధిలోనోలలాడుచు
పరవశుండైయున్న వివరమెట్టులనిన

హరియంక తర సౌఖ్యమనుభవించుట చేత
పూర్ణుడైయీ బాహ్య బోధ లేక
విస్మయంబుల వలెన వికసింప కన్నులు
హర్షంబు పట్టగయట్టే కూర్చి

ఆనంద మూర్ఛచేనంతయింతని లేక
ఆద్యంత రహితుని హరిని జూడ
చిత్త షట్చరణంబు శ్రీ మాధవ ముఖాబ్జ
మాధుర్యముల చేత మలయుచుండ

తనువు సర్వోన్నతంబైన దసను కూడ
దొరక రానట్టి భాగ్యంబు దొరికెననగ
బుద్ధియానంద పరవశంబునను తగల
అసుర పుత్రుండు అపరాధమనుచు మ్రొక్కెన్

అంతట ప్రహ్లాదుండు దిగ్గున లేచి
జగన్మోహనాకారుని జగత్గురుని
శంఖ చక్ర శార్ఙ్గ నందక గధా
పంచాయుధ ధరుని శరణాగత సులభుని

పుండరీకాయతాక్షుని పురాణ పురుషుని
నవ రత్న ఖచిత కుండల దీపిత
సుందర గండ స్థలుని నారాయణుని
సకల దిక్పాల మకుట నీరాజిత పదారవిందుని

సార్వభౌముని శ్రీ వత్సాంకిత వక్ష స్థలుని
సీతా మోహన విగ్రహుని ఆజాను చతుర్బాహుని
అనంత గరుడ విష్వక్సేనాది సపరివారుని
ఆద్యంత రహితుని నవ్య పీతాంబర ధారుని

నత జనార్తి హరుని అవ్యాజ కృపా సాగరుని
అచ్యుతుని అనిర్వాచ్య చరిత్రుని అఖిలాండ కోటి
బ్రహ్మాండ నాయకుండగు శ్రీమన్నారాయణ
మూర్తిని సేవించి స్తోత్రంబు సేయు మార్గంబెట్టులనిన

prahlAda Extols Lord

9. సర్వ లోకాధార శాశ్వతాగమ సార
ధర సుతా రమణ వందనము నీకు
సర్వోపనిషద్ అర్థ సారస దళ నేత్ర
తరణి కోట్యాభ వందనము నీకు

ఎవ్వరి భాగ్యమోయెందెడగుంటివో
ఎందు కౌగిలి జేతునేమి సేతునింత
ముద్దింతటి వింత ధీర-తనంబు
అల్ప చిత్తులకెల్లనరుదు గాన

కంటి తొల్లింటి పుణ్యంబు కన్నులార
ఇదియు భాగ్యంబుయిపుడు తనకు
అనుచు ఆనంద జలధిలోనట్టె మునిగి
పదరి హరి పాద కమలముల్ పట్టుకొనెను

ఈలాగున శ్రీ హరి పదముల పట్టుకొని
ప్రహ్లాదుండు పలుకునదియెట్టులనిన

kRti '‘E nATi nOmu phalamO' -’ –

10. ఈలాగున పలికి ప్రహ్లాదుండు తిరుగ స్మరణ
దర్శనానంద జలధినీదుచు పలుకునదియెట్టులనిన

తిరుగ ఆనందాంబుధిలో పరమాత్ముని
తన్ను మరచి పారవశముచే
హరి హరి హరియనుచుండగ వరదుడు
తా కరము పట్టి వార్తలు పలికెన్

Back

Kannada

prahlAda prays for Lord’'s Manifestation

1. ಈಲಾಗುನ ಪ್ರಹ್ಲಾದ ಸ್ವಾಮಿ
ಶ್ರೀಮನ್ನಾರದ ಗುರುವು ಪಲಿಕಿನ
ಶ್ರೀ ವೈಕುಂಠ ವೃತ್ತಾಂತಮಂತಯು
ವಿನಗಾನೇ ಪರವಶಮುನ

ಸರ್ವಮುನ್ನು ಶ್ರೀ ಹರಿ ಮಯಮೈ
ತೋಚಿಯುಂಡಗ ನಾಲುಗು ದಿಕ್ಕುಲು
ಕಲಯನೀಕ್ಷಿಂಚೆ ಇಂಕಾ ಶ್ರೀ ಹರಿ
ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಮು ಕಾಲೇದನಿ

ಅತ್ಯಂತ ವ್ಯಸನಾಕ್ರಾಂತುಡೈ ಪ್ರಲಾಪಿಂಚು
ಮಾರ್ಗಂಬೆಟ್ಟುಲನಿನ

ಆದಿ ತೆಲಿಸಿನ ಮಾಟಲಾ ಮೌನಿ ತೆಲ್ಪಗ-
ನಡಗಿನ ಪರಿತಾಪಮಧಿಕಮಾಯೆ
ವೆಸನಾಗ್ನಿಚೇ ಚಾಲ ವೇಗುಚುಂಡಗ ಮೌನಿ
ವಾರ್ತಲು ಆಜ್ಯ ಪ್ರವಾಹಮಾಯೆ

ಹರಿನಿ ಕಾನನಿ ವಹ್ನಿನಾರ್ಚ ಲೇಕುಂಡಗ
ಮೌನಿ ಪಲ್ಕುಲು ಪವಮಾನಮಾಯೆ
ತತ್ತರಮಂದುಚು ತನುವು ಸ್ರುಕ್ಕುಚುನುಂಡ
ಮುನಿ ಪಲ್ಕು ಮೋಹಾಬ್ಧಿ ಮುನಗನಾಯೆ

ಕನುಲು ತೆರಚಿನ ಕೂರ್ಚಿನ ಕಂತು ಜನಕು
ಚಾಕಚಕ್ಯಂಬು ಚೆಲಗಂಗ ಸಾರಸಾಕ್ಷು
ವೆರ್ರಿ ತಲಕೆಕ್ಕಿ ನಾಮಮುಲ್ ವೇ-ವಿಧಾಲ
ತಾನು ತಲ ಪೋಸಿ ಪಲಿಕೆನು ತಾಳ ಲೇಕ

kRti ‘'ennaga manasuku'’ -

2. ಇವ್ವಿಧಂಬುನ ಪ್ರಹ್ಲಾದ ಸ್ವಾಮಿ
ತಿರುಗ ಚಿಂತಿಂಚುನದಿಯೆಟ್ಟುಲನಿನ

ಶ್ರೀ ವಸುಧಾದಿ ನಾಥ ಸುರ ಸೇವಿತ ದಿವ್ಯ ಪದಾರವಿಂದಯೋ
ದೇವ ಭವದ್ಪದಾಂಬುಜಮು ದಿಕ್ಕನಿ ನಾ ಮದಿಲೋನ ನಮ್ಮಿ ನೀ
ಸೇವಕು ತೋಸಿ ಲೊಗ್ಗಿ ಮದಿ ಚಿಂತಯೊನರ್ಚಿನ ವಾಡ ಗಾನ ನಾ
ಭಾವಮೆರಿಂಗಿ ನೀದು ಮುಖ ಪಂಕಜ ಮುಂದುಗ ಜೂಪವೇ ಹರಿ

ಶ್ರೀ ಧರ ರಾಮ ಚಂದ್ರ ಮುನಿ ಚಿಂತಿತ ಪಾದ ಸರೋಜ ಶ್ರೀ ಹರಿ
ಮಾಧವ ಮಾರ ಕೋಟಿ ನಿಭ ಮಂಗಳ ದಾಯಕ ಮಂಜು ಭಾಷಣ
ಯೋಧನ ವೀರ ವೀರ ವರ ಯೋಗಿ ಹೃದಾಲಯ ನನ್ನು ಬ್ರೋವವೇ
ನಾಥ ಸುರೋತ್ತಮಾಕೃತಿನಿ ನಾರದ ಸನ್ನುತ ವೇಗ ಜೂಪವೇ

ಈಲಾಗುನನತಿ ಚಿಂತಾಕ್ರಾಂತುಡೈ
ಕರಗುಚು ಪಲುಕುಟೆಟ್ಟುಲನಿನ

kRti '‘ETi janmamidi'’ -

3. ಈಲಾಗುನ ಅನೇಕ ವಿಧಂಬುಲ
ಮೊರ ಪೆಟ್ಟಿನ್ನಿ ಶ್ರೀ ಹರಿ ದರ್ಶನಮು
ಲೇದನಿಯತಿ ಚಿಂತಾಕ್ರಾಂತುಡೈ
ಪಲುಕುನದಿಯೆಟ್ಟುಲನಿನ

ಕರಿ ವರದುನಿ ಕನ ಕೋರುಚು
ಕರಗುಚು ಕನ್ನೀರು ನಿಂಚಿ ಕಲಡೋ ಲೇಡೋ
ಹರಿ ಹಯ ಬ್ರಹ್ಮಾದುಲಕುನು
ಹರಿಯಗಪಡು ವಾಡು ಕಾಡುಯನಿ ಮೂರ್ಛಿಲ್ಲೆನ್

ಇವ್ವಿಧಂಬುನ ಪ್ರಹ್ಲಾದುಂಡು
ಪ್ರಪಂಚಮಂತಯು ಮರಚಿ
ಮೂರ್ಛ ಜೆಂದಿಯುಂಡು ಸಮಯಂಬುನ

Lord SrI hari Proceeds to see prahlAda

4. ಅಣು ರೇಣುವುಲಯಂದುನಚಲಂಬುಲಂದು-
ನಣಗಿ ಚೆಲಗುಚುನುಂಡುನಾದಿ ದೇವುಂಡು
ಆದ್ಯಂತ ರಹಿತುಂಡುನಮಲುಂಡು ವೇದ
ವೇದ್ಯುಂಡು ನಿಜ ಭಕ್ತ ವೆಸನಂಬು ತೆಲಿಸಿ

ಪೊಂಗಾರು ಜಲಧಿಲೋ ಪೊಂದುಗಾ ನಡುಮ
ಬಂಗಾರು ಚವಿಕೆಲೋ ಬಾಗುಗಾನುಂಡು
ಶೃಂಗಾರಿ ಲಕ್ಷ್ಮಿನಿ ಶ್ರೀ ಹರಿ ಮರಚಿ
ರಂಗೈನ ವಸ್ತ್ರಂಬು ರಾಪಾಡಗಾನು

ಮಾಣಿಕ್ಯ ಮಯಮಗು ಮಕುಟಂಬು ಕದಲ-
ನಾಣಿ ಮುತ್ಯಪು ಸರುಲಸಿಯಾಡ ಮಿಗುಲ
ಚಿನ್ನ ಮೋಮುನ ಚಿರು ಚಮಟಲೂರಂಗ
ಪನ್ನೀರು ಗಂಧಂಬು ಪರಿಮಳಿಂಪಂಗ

ವಸುಧಪೈ ಪವ್ವಳಿಂಚಿ ವಾಡಿಯುನ್ನಟ್ಟಿ
ಅಸುರ ಪುತ್ರುನಿ ಚೆಂತಕಾ ಕ್ಷಣಂಬುನನು
ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರೇಮತೋನಂಕಮಂದುಂಚ
ಸತ್ಯವಂತುನಿ ಜೂಡ ಶೌರಿ ತಾ ವೆಡಲೆನ್

ಈಲಾಗುನನಖಿಲಾಂಡ ಕೋಟಿ
ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡ ನಾಯಕುಂಡು
ಶ್ರೀಮನ್ನಾರಾಯಣುಂಡು ಅತ್ಯಂತ
ಕೃಪಾಳುಂಡೈ ಶ್ರೀ ವೈಕುಂಠಮುನುಂಡಿ
ವೇಂಚೇಯು ವೈಭವಮೆಟ್ಟುಲನಿನ

ಶ್ರೀ ವನಿತಾ ಮನಃ ಕುಮುದ
ಶೀತ-ಕರುಂಡತಿ ಮೋದ ಯುಕ್ತುಂಡೈ
ಪಾವನ ಮೂರ್ತಿ ತಾನಸುರ ಬಾಲುನಿ
ಭಾವಮೆರಿಂಗಿ ವೇಗಮೇ

ಭಾವಜ ಕೋಟಿ ಕೋಟ್ಲ ನಿಜ ಭಾಸುರ-
ಮೆಲ್ಲನು ಕೋಡ ಜೂಪುಚುನ್
ಈ ವಸುಧಾ ತಲಂಬುನಕು-
ನೀಶ್ವರುಡೇಗು ವಿಧಂಬು ಜೂಡರೇ

ಶ್ರೀಮದನೇಕಾಂಡಮುಲನು ಪ್ರೇಮನು
ಕಾಪಾಡು ಹರಿನಿ ಪ್ರೀತಿಯುತೋಡನ್
ನಾಮಾಮೃತ ಪಾನಂಬುಲ ನೇಮಮುತೋ
ಜೇಸುಕೊಂಚು ನೇರ್ಪುನ ಕನರೇ

kRti ‘'entanucu varNintunE'’ -

Lord Consoles prahlAda

5. ಈಲಾಗುನ ಶ್ರೀ ಹರಿ ಅತ್ಯಂತ ದಯತೋ ವೇಂಚೇಯು
ಸಮಯಂಬುನ ಪ್ರಹ್ಲಾದುನಿ ಜೂಚಿ
ಪಲಿಕಿನದಿಯೆಟ್ಟುಲನಿನ

ಪುಡಮಿ ಚೆಲಿ ಮಗಡು ತಾಳಕ
ಕಡು ವಡಿಗಾ ನಡಚಿ ವಚ್ಚಿ ಕರುಣಾ ಯುತುಡೈ
ಜಡಿಯಗುಮನಿ ಪ್ರಹ್ಲಾದುನಿ
ಉಡು ಪತಿ ಮುಖುಡಪ್ರಮೇಯುಡುರಮುಲ ಜೇರ್ಚೆನ್

ಇವ್ವಿಧಂಬುನನಡಲಿ ಬಡಲಿ ಹರಿ ಗುಣಮುಲ
ಪಾಡಿ ವಾಡಿ ಮೇನು ಚಿಕ್ಕಿ ಸೊಕ್ಕಿ ಸೋಲಿಯುನ್ನ
ಪ್ರಹ್ಲಾದ ಸ್ವಾಮಿ ನಿಸ್ಸಂಗುಡೈನ ಶ್ರೀ ರಂಗ ನಾಥುನಿ
ಶುಭಾಂಗ ಸಂಗತಮು ಚೇತ ಮೂರ್ಛ ತೆಲಿಸಿ
ತನಯಂತರಂಗಮುನ ಯೋಚಿಂಚುನದಿಯೆಟ್ಟುಲನಿನ

6. ಶ್ರೀ ಲಕ್ಷ್ಮಿಕೈನನು ಚಿಕ್ಕನಿಯಂಕಂಬು
ಹರಿಯು ಭಕ್ತುನಕಿಚ್ಚಿಯಾದರಿಂಚೆ
ನಾ ಸುಖಂಬುಲ ಚೇತನಾರ್ತುಲೆಲ್ಲಯು ದೀರೆ
ನೇಡು ಭಾಗ್ಯಂಬನಿ ಎಂಚುಕೊನುಚು

ಕಡು ದೀರ್ಘ ಬಾಹುನಿ ಕಮಲಾಯತಾಕ್ಷುನಿ
ಕಮನೀಯ ವದನುನಿ ಕನುಕೊನಂಗ
ಆಶ್ಚರ್ಯಮೊಕ ವಂಕ ಹರ್ಷಂಬುನೊಕ ವಂಕ
ಕಡು ಭಯಂಬೊಕ ವಂಕ ಕಲ್ಗಗಾನು

ಇಂತ ಸೌಖ್ಯಂಬುಲೆಟು ಗಲ್ಗೆನಿಪುಡು ತನಕು
ಚಿಂತಚೇ ಕುಂದಿ ಮೂರ್ಛಿಲ್ಲು ಚಿತ್ತ ಭ್ರಮಮೋ
ಸ್ವಾಂತಮಂದಾನ ಕೊನ್ನಟ್ಟಿ ಸ್ವಪ್ನಮೇಮೋ
ಅನುಚು ಪ್ರಹ್ಲಾದುಡೀ ರಿತಿನಾಡುಕೊನೆನು

7. ಇಟು ವಲೆ ಪಲ್ಕಿ ಪ್ರಹ್ಲಾದುಂಡುಯೇಲನಿಟ್ಟಿ
ಭ್ರಮಲ ಜೆಂದಿನಾನನಿ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕರಿಂಚಿನ
ಶ್ರೀ ಹರಿನಿ ನೇತ್ರಾನಂದಮುಗ ಸೇವಿಂಚಿ
ನಿಚ್ಚಯಿಂಚುನದೆಟ್ಟುಲನಿನ

ಇದಿಗೋ ಶ್ರೀ ಹರಿ ವಾರಿಧಿ ಇದಿಗೋ ಭೂಮ್ಯಂತರಿಕ್ಷ ಇದಿಗೋ
ಇದಿಗೋ ರಿಕ್ಕಲ್ ಇದಿಗೋ ಸ್ವಪ್ನಮು ಕಾದಿದಿ ಇದಿಗೋ
ನನು ಕೌಗಿಲಿಂಚೆನಿದೇ ಧನ್ಯುಂಡನ್

8. ಇವ್ವಿಧಂಬುನ ನಿಶ್ಚಯಿಂಚಿ ತನ ಮನಂಬುನ
ಕೋರುಚುನ್ನ ಮಹಾ ಭಾಗ್ಯಂಬು ಕೊನ ಸಾಗೆನನುಚು
ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದ ಜಲಧಿಲೋನೋಲಲಾಡುಚು
ಪರವಶುಂಡೈಯುನ್ನ ವಿವರಮೆಟ್ಟುಲನಿನ

ಹರಿಯಂಕ ತರ ಸೌಖ್ಯಮನುಭವಿಂಚುಟ ಚೇತ
ಪೂರ್ಣುಡೈಯೀ ಬಾಹ್ಯ ಬೋಧ ಲೇಕ
ವಿಸ್ಮಯಂಬುಲ ವಲೆನ ವಿಕಸಿಂಪ ಕನ್ನುಲು
ಹರ್ಷಂಬು ಪಟ್ಟಗಯಟ್ಟೇ ಕೂರ್ಚಿ

ಆನಂದ ಮೂರ್ಛಚೇನಂತಯಿಂತನಿ ಲೇಕ
ಆದ್ಯಂತ ರಹಿತುನಿ ಹರಿನಿ ಜೂಡ
ಚಿತ್ತ ಷಟ್ಚರಣಂಬು ಶ್ರೀ ಮಾಧವ ಮುಖಾಬ್ಜ
ಮಾಧುರ್ಯಮುಲ ಚೇತ ಮಲಯುಚುಂಡ

ತನುವು ಸರ್ವೋನ್ನತಂಬೈನ ದಸನು ಕೂಡ
ದೊರಕ ರಾನಟ್ಟಿ ಭಾಗ್ಯಂಬು ದೊರಿಕೆನನಗ
ಬುದ್ಧಿಯಾನಂದ ಪರವಶಂಬುನನು ತಗಲ
ಅಸುರ ಪುತ್ರುಂಡು ಅಪರಾಧಮನುಚು ಮ್ರೊಕ್ಕೆನ್

ಅಂತಟ ಪ್ರಹ್ಲಾದುಂಡು ದಿಗ್ಗುನ ಲೇಚಿ
ಜಗನ್ಮೋಹನಾಕಾರುನಿ ಜಗತ್ಗುರುನಿ
ಶಂಖ ಚಕ್ರ ಶಾರ್ಙ್ಗ ನಂದಕ ಗಧಾ
ಪಂಚಾಯುಧ ಧರುನಿ ಶರಣಾಗತ ಸುಲಭುನಿ

ಪುಂಡರೀಕಾಯತಾಕ್ಷುನಿ ಪುರಾಣ ಪುರುಷುನಿ
ನವ ರತ್ನ ಖಚಿತ ಕುಂಡಲ ದೀಪಿತ
ಸುಂದರ ಗಂಡ ಸ್ಥಲುನಿ ನಾರಾಯಣುನಿ
ಸಕಲ ದಿಕ್ಪಾಲ ಮಕುಟ ನೀರಾಜಿತ ಪದಾರವಿಂದುನಿ

ಸಾರ್ವಭೌಮುನಿ ಶ್ರೀ ವತ್ಸಾಂಕಿತ ವಕ್ಷ ಸ್ಥಲುನಿ
ಸೀತಾ ಮೋಹನ ವಿಗ್ರಹುನಿ ಆಜಾನು ಚತುರ್ಬಾಹುನಿ
ಅನಂತ ಗರುಡ ವಿಷ್ವಕ್ಸೇನಾದಿ ಸಪರಿವಾರುನಿ
ಆದ್ಯಂತ ರಹಿತುನಿ ನವ್ಯ ಪೀತಾಂಬರ ಧಾರುನಿ

ನತ ಜನಾರ್ತಿ ಹರುನಿ ಅವ್ಯಾಜ ಕೃಪಾ ಸಾಗರುನಿ
ಅಚ್ಯುತುನಿ ಅನಿರ್ವಾಚ್ಯ ಚರಿತ್ರುನಿ ಅಖಿಲಾಂಡ ಕೋಟಿ
ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡ ನಾಯಕುಂಡಗು ಶ್ರೀಮನ್ನಾರಾಯಣ
ಮೂರ್ತಿನಿ ಸೇವಿಂಚಿ ಸ್ತೋತ್ರಂಬು ಸೇಯು ಮಾರ್ಗಂಬೆಟ್ಟುಲನಿನ

prahlAda Extols Lord

9. ಸರ್ವ ಲೋಕಾಧಾರ ಶಾಶ್ವತಾಗಮ ಸಾರ
ಧರ ಸುತಾ ರಮಣ ವಂದನಮು ನೀಕು
ಸರ್ವೋಪನಿಷದ್ ಅರ್ಥ ಸಾರಸ ದಳ ನೇತ್ರ
ತರಣಿ ಕೋಟ್ಯಾಭ ವಂದನಮು ನೀಕು

ಎವ್ವರಿ ಭಾಗ್ಯಮೋಯೆಂದೆಡಗುಂಟಿವೋ
ಎಂದು ಕೌಗಿಲಿ ಜೇತುನೇಮಿ ಸೇತುನಿಂತ
ಮುದ್ದಿಂತಟಿ ವಿಂತ ಧೀರ-ತನಂಬು
ಅಲ್ಪ ಚಿತ್ತುಲಕೆಲ್ಲನರುದು ಗಾನ

ಕಂಟಿ ತೊಲ್ಲಿಂಟಿ ಪುಣ್ಯಂಬು ಕನ್ನುಲಾರ
ಇದಿಯು ಭಾಗ್ಯಂಬುಯಿಪುಡು ತನಕು
ಅನುಚು ಆನಂದ ಜಲಧಿಲೋನಟ್ಟೆ ಮುನಿಗಿ
ಪದರಿ ಹರಿ ಪಾದ ಕಮಲಮುಲ್ ಪಟ್ಟುಕೊನೆನು

ಈಲಾಗುನ ಶ್ರೀ ಹರಿ ಪದಮುಲ ಪಟ್ಟುಕೊನಿ
ಪ್ರಹ್ಲಾದುಂಡು ಪಲುಕುನದಿಯೆಟ್ಟುಲನಿನ

kRti '‘E nATi nOmu phalamO' -’ –

10. ಈಲಾಗುನ ಪಲಿಕಿ ಪ್ರಹ್ಲಾದುಂಡು ತಿರುಗ ಸ್ಮರಣ
ದರ್ಶನಾನಂದ ಜಲಧಿನೀದುಚು ಪಲುಕುನದಿಯೆಟ್ಟುಲನಿನ

ತಿರುಗ ಆನಂದಾಂಬುಧಿಲೋ ಪರಮಾತ್ಮುನಿ
ತನ್ನು ಮರಚಿ ಪಾರವಶಮುಚೇ
ಹರಿ ಹರಿ ಹರಿಯನುಚುಂಡಗ ವರದುಡು
ತಾ ಕರಮು ಪಟ್ಟಿ ವಾರ್ತಲು ಪಲಿಕೆನ್

Back

Malayalam

prahlAda prays for Lord’'s Manifestation

1. ഈലാഗുന പ്രഹ്ലാദ സ്വാമി
ശ്രീമന്നാരദ ഗുരുവു പലികിന
ശ്രീ വൈകുണ്ഠ വൃത്താന്തമന്തയു
വിനഗാനേ പരവശമുന

സര്വമുന്നു ശ്രീ ഹരി മയമൈ
തോചിയുണ്ഡഗ നാലുഗു ദിക്കുലു
കലയനീക്ഷിഞ്ചെ ഇങ്കാ ശ്രീ ഹരി
പ്രത്യക്ഷമു കാലേദനി

അത്യന്ത വ്യസനാക്രാന്തുഡൈ പ്രലാപിഞ്ചു
മാര്ഗമ്ബെട്ടുലനിന

ആദി തെലിസിന മാടലാ മൌനി തെല്പഗ-
നഡഗിന പരിതാപമധികമായെ
വെസനാഗ്നിചേ ചാല വേഗുചുണ്ഡഗ മൌനി
വാര്തലു ആജ്യ പ്രവാഹമായെ

ഹരിനി കാനനി വഹ്നിനാര്ച ലേകുണ്ഡഗ
മൌനി പല്കുലു പവമാനമായെ
തത്തരമന്ദുചു തനുവു സ്രുക്കുചുനുണ്ഡ
മുനി പല്കു മോഹാബ്ധി മുനഗനായെ

കനുലു തെരചിന കൂര്ചിന കന്തു ജനകു
ചാകചക്യമ്ബു ചെലഗങ്ഗ സാരസാക്ഷു
വെര്രി തലകെക്കി നാമമുല്‍ വേ-വിധാല
താനു തല പോസി പലികെനു താള ലേക

kRti ‘'ennaga manasuku'’ -

2. ഇവ്വിധമ്ബുന പ്രഹ്ലാദ സ്വാമി
തിരുഗ ചിന്തിഞ്ചുനദിയെട്ടുലനിന

ശ്രീ വസുധാദി നാഥ സുര സേവിത ദിവ്യ പദാരവിന്ദയോ
ദേവ ഭവദ്പദാമ്ബുജമു ദിക്കനി നാ മദിലോന നമ്മി നീ
സേവകു തോസി ലൊഗ്ഗി മദി ചിന്തയൊനര്ചിന വാഡ ഗാന നാ
ഭാവമെരിങ്ഗി നീദു മുഖ പങ്കജ മുന്ദുഗ ജൂപവേ ഹരി

ശ്രീ ധര രാമ ചന്ദ്ര മുനി ചിന്തിത പാദ സരോജ ശ്രീ ഹരി
മാധവ മാര കോടി നിഭ മങ്ഗള ദായക മഞ്ജു ഭാഷണ
യോധന വീര വീര വര യോഗി ഹൃദാലയ നന്നു ബ്രോവവേ
നാഥ സുരോത്തമാകൃതിനി നാരദ സന്നുത വേഗ ജൂപവേ

ഈലാഗുനനതി ചിന്താക്രാന്തുഡൈ
കരഗുചു പലുകുടെട്ടുലനിന

kRti '‘ETi janmamidi'’ -

3. ഈലാഗുന അനേക വിധമ്ബുല
മൊര പെട്ടിന്നി ശ്രീ ഹരി ദര്ശനമു
ലേദനിയതി ചിന്താക്രാന്തുഡൈ
പലുകുനദിയെട്ടുലനിന

കരി വരദുനി കന കോരുചു
കരഗുചു കന്നീരു നിഞ്ചി കലഡോ ലേഡോ
ഹരി ഹയ ബ്രഹ്മാദുലകുനു
ഹരിയഗപഡു വാഡു കാഡുയനി മൂര്ഛില്ലെന്‍

ഇവ്വിധമ്ബുന പ്രഹ്ലാദുണ്ഡു
പ്രപഞ്ചമന്തയു മരചി
മൂര്ഛ ജെന്ദിയുണ്ഡു സമയമ്ബുന

Lord SrI hari Proceeds to see prahlAda

4. അണു രേണുവുലയന്ദുനചലമ്ബുലന്ദു-
നണഗി ചെലഗുചുനുണ്ഡുനാദി ദേവുണ്ഡു
ആദ്യന്ത രഹിതുണ്ഡുനമലുണ്ഡു വേദ
വേദ്യുണ്ഡു നിജ ഭക്ത വെസനമ്ബു തെലിസി

പൊങ്ഗാരു ജലധിലോ പൊന്ദുഗാ നഡുമ
ബങ്ഗാരു ചവികെലോ ബാഗുഗാനുണ്ഡു
ശൃങ്ഗാരി ലക്ഷ്മിനി ശ്രീ ഹരി മരചി
രങ്ഗൈന വസ്ത്രമ്ബു രാപാഡഗാനു

മാണിക്യ മയമഗു മകുടമ്ബു കദല-
നാണി മുത്യപു സരുലസിയാഡ മിഗുല
ചിന്ന മോമുന ചിരു ചമടലൂരങ്ഗ
പന്നീരു ഗന്ധമ്ബു പരിമളിമ്പങ്ഗ

വസുധപൈ പവ്വളിഞ്ചി വാഡിയുന്നട്ടി
അസുര പുത്രുനി ചെന്തകാ ക്ഷണമ്ബുനനു
അത്യന്ത പ്രേമതോനങ്കമന്ദുഞ്ച
സത്യവന്തുനി ജൂഡ ശൌരി താ വെഡലെന്‍

ഈലാഗുനനഖിലാണ്ഡ കോടി
ബ്രഹ്മാണ്ഡ നായകുണ്ഡു
ശ്രീമന്നാരായണുണ്ഡു അത്യന്ത
കൃപാളുണ്ഡൈ ശ്രീ വൈകുണ്ഠമുനുണ്ഡി
വേഞ്ചേയു വൈഭവമെട്ടുലനിന

ശ്രീ വനിതാ മനഃ കുമുദ
ശീത-കരുണ്ഡതി മോദ യുക്തുണ്ഡൈ
പാവന മൂര്തി താനസുര ബാലുനി
ഭാവമെരിങ്ഗി വേഗമേ

ഭാവജ കോടി കോട്ല നിജ ഭാസുര-
മെല്ലനു കോഡ ജൂപുചുന്‍
ഈ വസുധാ തലമ്ബുനകു-
നീശ്വരുഡേഗു വിധമ്ബു ജൂഡരേ

ശ്രീമദനേകാണ്ഡമുലനു പ്രേമനു
കാപാഡു ഹരിനി പ്രീതിയുതോഡന്‍
നാമാമൃത പാനമ്ബുല നേമമുതോ
ജേസുകൊഞ്ചു നേര്പുന കനരേ

kRti ‘'entanucu varNintunE'’ -

Lord Consoles prahlAda

5. ഈലാഗുന ശ്രീ ഹരി അത്യന്ത ദയതോ വേഞ്ചേയു
സമയമ്ബുന പ്രഹ്ലാദുനി ജൂചി
പലികിനദിയെട്ടുലനിന

പുഡമി ചെലി മഗഡു താളക
കഡു വഡിഗാ നഡചി വച്ചി കരുണാ യുതുഡൈ
ജഡിയഗുമനി പ്രഹ്ലാദുനി
ഉഡു പതി മുഖുഡപ്രമേയുഡുരമുല ജേര്ചെന്‍

ഇവ്വിധമ്ബുനനഡലി ബഡലി ഹരി ഗുണമുല
പാഡി വാഡി മേനു ചിക്കി സൊക്കി സോലിയുന്ന
പ്രഹ്ലാദ സ്വാമി നിസ്സങ്ഗുഡൈന ശ്രീ രങ്ഗ നാഥുനി
ശുഭാങ്ഗ സങ്ഗതമു ചേത മൂര്ഛ തെലിസി
തനയന്തരങ്ഗമുന യോചിഞ്ചുനദിയെട്ടുലനിന

6. ശ്രീ ലക്ഷ്മികൈനനു ചിക്കനിയങ്കമ്ബു
ഹരിയു ഭക്തുനകിച്ചിയാദരിഞ്ചെ
നാ സുഖമ്ബുല ചേതനാര്തുലെല്ലയു ദീരെ
നേഡു ഭാഗ്യമ്ബനി എഞ്ചുകൊനുചു

കഡു ദീര്ഘ ബാഹുനി കമലായതാക്ഷുനി
കമനീയ വദനുനി കനുകൊനങ്ഗ
ആശ്ചര്യമൊക വങ്ക ഹര്ഷമ്ബുനൊക വങ്ക
കഡു ഭയമ്ബൊക വങ്ക കല്ഗഗാനു

ഇന്ത സൌഖ്യമ്ബുലെടു ഗല്ഗെനിപുഡു തനകു
ചിന്തചേ കുന്ദി മൂര്ഛില്ലു ചിത്ത ഭ്രമമോ
സ്വാന്തമന്ദാന കൊന്നട്ടി സ്വപ്നമേമോ
അനുചു പ്രഹ്ലാദുഡീ രിതിനാഡുകൊനെനു

7. ഇടു വലെ പല്കി പ്രഹ്ലാദുണ്ഡുയേലനിട്ടി
ഭ്രമല ജെന്ദിനാനനി സാക്ഷാത്കരിഞ്ചിന
ശ്രീ ഹരിനി നേത്രാനന്ദമുഗ സേവിഞ്ചി
നിച്ചയിഞ്ചുനദെട്ടുലനിന

ഇദിഗോ ശ്രീ ഹരി വാരിധി ഇദിഗോ ഭൂമ്യന്തരിക്ഷ ഇദിഗോ
ഇദിഗോ രിക്കല്‍ ഇദിഗോ സ്വപ്നമു കാദിദി ഇദിഗോ
നനു കൌഗിലിഞ്ചെനിദേ ധന്യുണ്ഡന്‍

8. ഇവ്വിധമ്ബുന നിശ്ചയിഞ്ചി തന മനമ്ബുന
കോരുചുന്ന മഹാ ഭാഗ്യമ്ബു കൊന സാഗെനനുചു
ബ്രഹ്മാനന്ദ ജലധിലോനോലലാഡുചു
പരവശുണ്ഡൈയുന്ന വിവരമെട്ടുലനിന

ഹരിയങ്ക തര സൌഖ്യമനുഭവിഞ്ചുട ചേത
പൂര്ണുഡൈയീ ബാഹ്യ ബോധ ലേക
വിസ്മയമ്ബുല വലെന വികസിമ്പ കന്നുലു
ഹര്ഷമ്ബു പട്ടഗയട്ടേ കൂര്ചി

ആനന്ദ മൂര്ഛചേനന്തയിന്തനി ലേക
ആദ്യന്ത രഹിതുനി ഹരിനി ജൂഡ
ചിത്ത ഷട്ചരണമ്ബു ശ്രീ മാധവ മുഖാബ്ജ
മാധുര്യമുല ചേത മലയുചുണ്ഡ

തനുവു സര്വോന്നതമ്ബൈന ദസനു കൂഡ
ദൊരക രാനട്ടി ഭാഗ്യമ്ബു ദൊരികെനനഗ
ബുദ്ധിയാനന്ദ പരവശമ്ബുനനു തഗല
അസുര പുത്രുണ്ഡു അപരാധമനുചു മ്രൊക്കെന്‍

അന്തട പ്രഹ്ലാദുണ്ഡു ദിഗ്ഗുന ലേചി
ജഗന്മോഹനാകാരുനി ജഗത്ഗുരുനി
ശങ്ഖ ചക്ര ശാര്ങ്ഗ നന്ദക ഗധാ
പഞ്ചായുധ ധരുനി ശരണാഗത സുലഭുനി

പുണ്ഡരീകായതാക്ഷുനി പുരാണ പുരുഷുനി
നവ രത്ന ഖചിത കുണ്ഡല ദീപിത
സുന്ദര ഗണ്ഡ സ്ഥലുനി നാരായണുനി
സകല ദിക്പാല മകുട നീരാജിത പദാരവിന്ദുനി

സാര്വഭൌമുനി ശ്രീ വത്സാങ്കിത വക്ഷ സ്ഥലുനി
സീതാ മോഹന വിഗ്രഹുനി ആജാനു ചതുര്ബാഹുനി
അനന്ത ഗരുഡ വിഷ്വക്സേനാദി സപരിവാരുനി
ആദ്യന്ത രഹിതുനി നവ്യ പീതാമ്ബര ധാരുനി

നത ജനാര്തി ഹരുനി അവ്യാജ കൃപാ സാഗരുനി
അച്യുതുനി അനിര്വാച്യ ചരിത്രുനി അഖിലാണ്ഡ കോടി
ബ്രഹ്മാണ്ഡ നായകുണ്ഡഗു ശ്രീമന്നാരായണ
മൂര്തിനി സേവിഞ്ചി സ്തോത്രമ്ബു സേയു മാര്ഗമ്ബെട്ടുലനിന

prahlAda Extols Lord

9. സര്വ ലോകാധാര ശാശ്വതാഗമ സാര
ധര സുതാ രമണ വന്ദനമു നീകു
സര്വോപനിഷദ് അര്ഥ സാരസ ദള നേത്ര
തരണി കോട്യാഭ വന്ദനമു നീകു

എവ്വരി ഭാഗ്യമോയെന്ദെഡഗുണ്ടിവോ
എന്ദു കൌഗിലി ജേതുനേമി സേതുനിന്ത
മുദ്ദിന്തടി വിന്ത ധീര-തനമ്ബു
അല്പ ചിത്തുലകെല്ലനരുദു ഗാന

കണ്ടി തൊല്ലിണ്ടി പുണ്യമ്ബു കന്നുലാര
ഇദിയു ഭാഗ്യമ്ബുയിപുഡു തനകു
അനുചു ആനന്ദ ജലധിലോനട്ടെ മുനിഗി
പദരി ഹരി പാദ കമലമുല്‍ പട്ടുകൊനെനു

ഈലാഗുന ശ്രീ ഹരി പദമുല പട്ടുകൊനി
പ്രഹ്ലാദുണ്ഡു പലുകുനദിയെട്ടുലനിന

kRti '‘E nATi nOmu phalamO' -’ –

10. ഈലാഗുന പലികി പ്രഹ്ലാദുണ്ഡു തിരുഗ സ്മരണ
ദര്ശനാനന്ദ ജലധിനീദുചു പലുകുനദിയെട്ടുലനിന

തിരുഗ ആനന്ദാമ്ബുധിലോ പരമാത്മുനി
തന്നു മരചി പാരവശമുചേ
ഹരി ഹരി ഹരിയനുചുണ്ഡഗ വരദുഡു
താ കരമു പട്ടി വാര്തലു പലികെന്‍

Back